Επί σκηνής

Η θάλασσα- πώς έγινε έτσι η θάλασσα;
Άργησα χρόνια στὰ βουνά-
με τύφλωσαν οι πυγολαμπίδες.
Τώρα σε τούτο τ᾿ ακρογιάλι περιμένω
ν᾿ αράξει ένας άνθρωπος
ένα υπόλειμμα, μια σχεδία.

Μα μπορεί να κακοφορμίσει η θάλασσα;
Ένα δελφίνι την έσκισε μία φορά
κι ακόμη μια φορά
η άκρη του φτερού ενός γλάρου.

Κι όμως ήταν γλυκό το κύμα
όπου έπεφτα παιδί και κολυμπούσα
κι ακόμη σαν ήμουν παλικάρι
καθὼς έψαχνα σχήματα στα βότσαλα,
γυρεύοντας ρυθμούς,
μου μίλησε ο Θαλασσινός Γέρος:

"Εγώ είμαι ο τόπος σου
ίσως να μην είμαι κανείς,
αλλά μπορώ να γίνω αυτὸ που θέλεις".

Γιώργος Σεφέρης

Ο πίνακας: "Ιστιοφόρο" Αιμίλιος Προσαλέντης (1859-1926)