Ἡ ἀνάρτηση γιά τόν ἅγιο Ἀναστάσιο τόν Πέρση, ἀφιερώνεται στόν Ἀναστάση μας, πού γιορτάζει σήμερα, μέ τήν παράκληση ὁ Ἅγιος νά τόν σκέπει.
Χρόνια Πολλά Ἀναστάση μας!
Τά τίμια λείψανα του Αγίου Αναστασίου τοῦ Πέρσου |
Τα χρόνια εκείνα, (614 μ.Χ) των βυζαντινο-περσικών πολέμων, ο Χοσρόης είχε καταλάβει τα Ιεροσόλυμα και σαν λάφυρο πήρε μαζί του τον Τίμιο Σταυρό. Αυτό το γεγονός στάθηκε αφορμή στο να ζητήσει ο Μαγδουνάτ να πληροφορηθεί για τον Χριστό. Στο τέλος μιάς εκστρατείας των Περσών εναντίον των Βυζαντινών στην οποία ο Μαγδουνάτ πήρε μέρος, βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα όπου και ζήτησε να βαπτισθεί Χριστιανός. Η βάπτιση το έγινε στον ιερό ναό της Αναστάσιος, και πήρε το όνομα Αναστάσιος. Κατόπιν στην ιερά μονή του Αγίου Σάββα η του Αγίου Ιουστίνου, εκάρη μοναχός, όπου ασκήθηκε για επτά χρόνια.
Με αφορμή ένα όραμα που είδε ο Αναστάσιος στο οποίο σκιαγραφήθηκε το τέλος του ως μαρτυρικό, πήγε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, όπου ήλθε σε αντιπαράθεση με κάποιους Μάγους.Λόγω της αντιπαράθεσης του αυτής ο Αναστάσιος, συνελήφθη και παρουσιάστηκε σε έναν αξιωματούχο ονόματι Μαρζαβανά.
Ο Μαρζαβανάς του ζήτησε ν΄απαρνηθεί τον Χριστό, και στην άρνηση του Αναστασίου, του επέβαλλε ως ποινή να μεταφέρει –αρχικά- βαριές πέτρες..Κατόπιν ο Άναστάσιος βασανίσθηκε με ραβδισμούς επί σειρά ημερών, μέχρι που οδηγήθηκε ενώπιον αυτού του ιδίου του βασιλιά των Περσών Χοσρόη, αλλά πάλι ο Αναστάσιος δεν αρνήθηκε την πίστη του.
Το 628 μ.Χ ο Αναστάσιος τελειώθηκε, στην διάρκεια ενός πογκρόμ εκτελέσεων μαζί με εβδομήντα άλλους χριστιανούς. Τοποθέτησαν στον λαιμό του Αναστασίου τον βρόγχο της κρεμάλας, αλλά λίγο πρίν εκπνεύσει την έβγαλαν για να τον αποκεφαλίσουν, παρατείνοντας έτσι το βασανιστήρια του.
Ο Αναστάσιος εκείνη την ώρα λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρυρίου, αγιάσθηκε στον ουρανό και στην γή, και τιμάται από την Εκκλησία του Χριστού, ως ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ.
Το απολυτικίο του Αγίου.
Τήν πλάνην άφέμενος τήν τῶν Περσῶν νουνεχῶς, τῆ πίστει προσέδραμες τῆ τοῦ Χριστοῦ εύσεβώς, σοφέ Άναστάσιε. ὅθεν καί έν άσκήσει, διαπρέψας ένθέως, ἤθλησας ὑπέρ φύσιν καί τὀν ὄφιν καθεῖλες. διό διπλῶ στεφάνω, θεόθεν έστεφάνωσαι.
Τήν πλάνην άφέμενος τήν τῶν Περσῶν νουνεχῶς, τῆ πίστει προσέδραμες τῆ τοῦ Χριστοῦ εύσεβώς, σοφέ Άναστάσιε. ὅθεν καί έν άσκήσει, διαπρέψας ένθέως, ἤθλησας ὑπέρ φύσιν καί τὀν ὄφιν καθεῖλες. διό διπλῶ στεφάνω, θεόθεν έστεφάνωσαι.
Βιβλίο (συναξάρι) για τον Άγιο
Από τις εκδόσεις ΤΑΩΣ (κλίκ) κυκλοφορεί ένα συναξάρι του Αγίου, που συνέγραψε ο Δρ Παν. Μαρτίνης, ο οποίος αντλεί το υλικό του από το βιβλίο "Βίος και πολιτεία του Αγίου Αναστασίου του Πέρσου" που έγραψε τον 7ο αι. ο μοναχός Γεώργιος Πισίδης, και από το έργο «Μαρτύριον του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αναστασίου του Πέρσου» του αγιολόγου του 10ου αι. Συμεών του Μεταφραστού
Τά τίμια λείψανα του Αγίου
Ή
Βενετσιάνικη παράδοση, ή σχετική προς τα λείψανα του Αγίου Μάρτυρος
Αναστασίου, προϋποθέτει (...) ότι ό ίδιος ό Ηράκλειος φρόντισε να
μεταφερθεί το λείψανο του Μάρτυρος από τα Ιεροσόλυμα στην
Κωνσταντινούπολη, από' όπου, υπό τον δόγη Εnrico Dandolo ό Βενετσιάνος ευγενής Valaresso Valaressi πρέπει να το αφαίρεσε, ως exuvia sacra από τήν αλωμένη πόλη το 1204, για να το καταθέσει αργότερα στο ναό τής Αγίας Τριάδος (S. TERNITA). Μετά την καταστροφή αυτού του ναού τα λείψανα μετακομίσθηκαν το έτος 1842 στο ναό του άγιου Φραγκίσκου τής Αμπέλου (S . FRANCESCO DELLA VIFNA), όπου ευρίσκονται ως σήμερα σε μια μαρμάρινη σαρκοφάγο επάνω από την Αγία Τράπεζα του Πασχάλη BAYLON
Η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου στήν Βενετία |
Σημείωση:Οι πληροφορίες γιά τά τίμια λείψανα, καί οι φωτογραφίες της εκκλησίας και της λειψανοθήκης, προέρχονται από το ιστολόγιο Άπαντα Ορθοδοξίας
Χρόνια πολλά καί καλά,μέ ὑγεία καί χαρά στόν Ἀναστάση σας :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί σέ ὅλους τούς ἑορτάζοντες,σήμερα!!
Εὐχαριστοῦμε Μαρία, νἆσαι καλά!
ΔιαγραφήὍ,τι ποθεῑς κι΄ἐσύ :)
Να 'ναι γερός και ευλογημένος και 'σεις να τον χαίρεστε και να τον καμαρώσετε όπως ποθείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνια πολλά!
Σὐχαριστοῦμε φίλε μου, νἆσαι καλά, ὅ,τι ποθεῖτε καί σεῖς :)
ΔιαγραφήΝα σας ζησει ο Τάσος σας φιλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα του χαριζει ο Κύριος υγεια και (δυο απλες ευχες αλλά τοσο ουσιαστικες) να εχει μια καλη δουλεια και να φτιαξει μια ομορφη και χριστιανικη ελληνικη οικογενεια.
Κι ειμαι απολυτα σιγουρος επειδη ο λαος μας λεει οτι "το μηλο θα πεσει κατω απο την μηλια" ότι θα σας κανει περηφανους.
Εὐχαριστοῦμε φίλε γιά τίς εὐχές σου, ὅ,τι ποθεῖτε καί σεῖς γιά τό δικό σας τέκνο!
Διαγραφήcummulus, ενημέρωσε με την ανημέρωτη σχετικά με τα τίμια λείψανα,δηλαδή,γιατί κάποια λείψανα λέγονται τίμια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν δηλαδή και άτιμα;
Δεν κάνω πλάκα, απλώς είμαι άσχετη με το θέμα και θα ήθελα να με πληροφορήσεις.
Καλό σου βράδυ.
Καλησπέρα. Χαίρομαι πολύ πού ρωτᾶς
ΔιαγραφήὉ προσδιορισμός "τίμια", ἔχει τήν θέση ἤ ἐρμηνεύεται μέ τό "ἄγια". "Τίμια" ἤ "ἄγια", εἶναι τά λείψανα ἑνός χριστιανοῦ, πού ὁ βίος του τόν ἔκανε ἀποδεκτό ἀπό τό πλήρωμα ὡς ἅγιο ἤ ὅσιο.
Στήν Ἐκκλησία, δεχόμαστε λοιπόν ὅτι τά λείψανα ἑνός ἁγίου (ἤ ὁσίου) εἶναι φορεῖς τῆς ἀγιότητας του, ἐξ΄οὗ καί ὁ ὅρος "τίμια" ἤ "ἅγια" λείψανα.
Εἶναι γνωστό ὅτι τά τίμια λείψανα θαυματουργοῦν. Ἡ μυρόβληση τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ ἁγίου Δημητρίου εἶναι χαρακτηριστική, καί εἶμαι μάρτυρας τοῦ γεγονότος.
Ἡ εύωδία τοῦ μύρου εἶναι τόσο ἰδιαίτερη, πού κάποτε ἔδωσα σέ μιά μοναχή νά μυρίσει ἕνα βαμβακάκι πού περάστηκε στά λείψανα, καί κατ΄εὐθεῖαν μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι τοῦ ἀγίου Δημητρίου.
Κάποιοι χριστιανοί γιά διάφορους λόγους, δέν ἔγιναν ἀντιληπτοί ἀπό τό πλήρωμα ὡς πρός τήν ἁγιότητα τους ὅσο ζοῦσαν, ὅπως ἄς ποῦμε διάφοροι ἀσκητές, πού ἔζησαν ἔξω ἀπό τόν κόσμο, ἤ ἀκόμα καί μέσα στόν κόσμο, χωρίς ὅμως ν΄ ἀνήκουν σ΄αὐτόν.
Τότε τήν ἁγιότητα τους, τήν μαρτυρεῖ ἡ εὐωδία τῶν (τιμίων/ἁγίων) λειψάνων τους, κατά τήν ἀνακομιδή τους. Πῶς ἀλλιῶς μπορεῖς νά χαρακτηρίσεις λείψανα πού εὐωδιάζουν, ἄν ὄχι τίμια ἤ ἅγια;
Νά σημειώσω ὅμως, ὄτι ἀποδίδουμε σεβασμό σέ ὅλα τά ἀνθρώπινα λείψανα, ἀφοῦ τά ὀστά εἶναι μέρος τοῦ σώματας, τό ὁποῖο εἶναι ναός τοῦ ἁγίου πνεύματος.
Ἔτσι, ἡ ἀπόδοση τιμῆς καί ἀγάπης σ΄αὐτά, μεταβαίνει στόν -ἐπί γῆς- φορέα τους. Γι΄αὐτό καί δέν εἶναι τυχαῖα ἡ σημασία πού ἔδιναν στά ὀστά, ἀπό τήν άρχαιότητα ἀκόμη.
Ἐξ΄ ἄλλου, τά ἀνθρώπινα λείψανα (ὀστά) εἶναι τό ὁρατό ἀπομεινάρι δικῶν μας ἀνθρώπων πού ἔζησαν, ἀγάπησαν καί ἀγαπήθηκαν σ΄αὐτήν τήν γῆ.
Κάποιοι δέ, ἀγάπησαν ἐμᾶς, καί ἀγαπήθηκαν ἀπό ἐμᾶς..."ἄχρι θανάτου".
Καλό βράδυ :-)
cummulus σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την πληρέστατη ενημέρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους κατάλαβα την έννοια των τίμιων λειψάνων.
Κάτι μου λέει ότι δεν θα ξεμπερδέψεις τόσο εύκολα με μένα.
Έχεις να μου κάνεις πολλά μαθήματα ακόμη.χα,χα!
Να είσαι καλά.
Α, μάλιστα! Θά γίνω "δημοδιδάσκαλος" λοιπόν. Ἐντάξει ἄλλά δέν θά ρωτᾶς δύσκολα ὅμως. :)
Διαγραφή