Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Γράμμος 1949. Ἡ Νίκη τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ, καί ἡ Ἦττα τῶν Νεκρῶν του.

Ἀγνωστοι Νεκροί, 
σέ ἐγκατελειμένο Κοιμητήριο τοῦ Ἐλληνικοῦ Στρατοῦ
Στίς 25 Αὐγούστου 1949 στόν Γράμμο, παίχηκε τό τελευταῖο μέρος τοῦ δράματος στό ὁποῖο ἡ κομμουνιστική ἀριστερά ὑπό τόν Νίκο Ζαχαριάδη, ἐσυρε τήν πατρίδα. Τήν ἠμέρα έκείνη, μετά ἀπό σκληρές μάχες ὁ στρατός καταλαμβάνει τόν Γράμμο, τερματίζοντας -κατά μία ἔννοια- τήν ἔνοπλη ἀνταρσία τοῦ ΚΚΕ, πού ξεκίνησε τήν νύχτα 30/31 Μαρτίου 1946, ξημερώνοντας κυριακή, ὅταν ὁ κομμουνιστής καπετάν-Μπαρούτας, χτύπησε τόν σταθμό χωροφυλακῆς Λιτοχώρου.
 Τήν κυριακή 31 Μαρτίου, ἦταν προγραμματισμένες ἐκλογές. Τό ΚΚΕ ὅμως διάλεξε τήν ἡμέρα έκείνη γιά νά κηρύξει  τόν  λεγὀμενο "τρίτο γύρο"  γιά τήν  ἔνοπλη κατάληψη τῆς έξουσίας. Τό ΚΚΕ, γιά τήν αὐξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν άνταρτῶν στηρίχθηκε στήν βίαιη στρατολογία τῶν νέων ἀπό τήν ὕπαιθρο, σέ τόσο μεγάλο βαθμό ὥστε ὁ ἀρχηγός τῶν ἀνταρτῶμ μέχρο τό 1947, Μάρκος Βαφειάδης, ἔγραψε  ὅτι, "κατά τό 1947 μόνο 10% τῶν ἀνταρτῶν προσέρχονταν ἀπό ἐθελοντική στρατολογία" Λίγο ἀργότερα ὁ Μ. Βαφειάδης, κατέπεσε ἀπό τό ἀξίωμα του, καί κατόπιν καθαιρέθηκε ἀπό τό Κόμμα του. Τήν ἀρχηγία τῶν ἀνταρτῶν ἀνέλαβε κατόπιν ὁ Νίκος  Ζαχαριάδης, ὁ ὁποῖος ἐπέστρεψε στήν Ἑλλάδα τό 1945 ἀπό τό 'Ἄουσβιτς, ὅπου ἦταν κρατούμενος. Ἐπέστρεψε μέ βρεταννική στολή, καί μέ βρεταννικό ἀεροπλάνο !!!

Νίκος Ζαχαριάδης, βοηθήθηκε ἀπό τίς κομμουνιστικές γείτονες χῶρες Ἀλβανία, Γιουγκοσλαυΐα καί Βουλγαρία τόσο σέ ὑλικά, ὅσο καί σέ παραχώρηση  χώρου, κυρίως ἀπό τήν Γιουγκοσαλαυΐα τοῦ Τίτο. Ὅταν ὁ Τίτο συγκρούστηλε μέ τόν Στάλιν, τό ΚΚΕ ἐπέλεξε νά ταυτισθεῖ μέ τήν πολιτική τῆς Σοβιετικῆς Ἔνωσης, καί ἔτσι νά ἔρθει ἀντίπαλο μέ τόν Τίτο. Ὁ τελευταῖος τότε σέ μιά πράξη ἐκδίκησης ἀπέναντι στό ΚΚΕ, κλείενιε τά σύνορα, στερῶντας ἔτσι ἀπό τούς ἀντάρτες τό ἀπαραίτητο στρατηγικό βάθος.

Τότε γιά πολλούς σήμανε ἡ άρχή τοῦ τέλους γιά τό ΚΚΕ. Προσωπικά θάλεγα, ὅτι ἄρχισε τότε  ἡ πλέον ἐγκληματική πλευρά τῆς ἀνταρσίας, ἀφοῦ χωρίς τόν Τίτο τό ΚΚΕ ἦταν ἀδύνατο νά νικήσει. Κατά συνέπεια, ἔπρεπε ὁ Ζαχαριάδης νά βρεῖ πολιτικό τρόπονά σταματήσει τήν αἰματοχυσία. Ἔπραξε τό ἀντίθετο, ρίχνοντας καί ἄλλο αἶμαι στίς ἰδεολογικές του μυλόπετρες.
Μοιραῖα λοιπόν οἱ ἀντάρτες, τόσο ἀπό τήν πίεση τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ ὅσο καί ἀπό τό κλείσιμο τῶν συνόρων, ὑποχωροῦ στόν Γράμμο καί τό Βίτσι ὅπου δίνουν τίς τελευταῖες ἀπέλπιδες μάχες τους. Μοιραῖα ἦλθε ἡ ἦττα, καί τά ὑπολείμματα τῶν άνταρτῶν ζητοῦν τήν σωτηρία στήν κομμουνιστική Ἀλβανία τοῦ κόκκινου δικτάτορα Ἐνβέρ Χότζα. Ἀπό ἐκεῖ, οἰ ἀντάρτες μέ πλοῖα θά διανεμηθοιῦν στίς "σοσιαλιστικές χῶρες" κάι θά αὐτοονομασθοῦν πολιτικοί πρόσφυγες ὅρο τόν ὁποῖο δέχθηκε ἀργότερα καί τό Ἑλληνικό Κράτος.

Θά πρέπει νά τονίσουμε τό ἐξῆς: Ἡ ἦττα στόν Γράμμο, δέν σήμανε γιά τό ΚΚΕ, ὁριστική παύση γιά ἔνοπλη κατάκτηση τῆς ἐξουσίας. Στό διάγγελμα του κατά τήν διαφυγή τῶν ἀνταρτῶν στήν Ἀλβανία, ὁ ἡγέτης τῶν ἀνταρτῶν Νίκος Ζαχαριάδης, μίλησε γιά "ὅπλο παρά πόδας".  Πολλοί λένε ὅτι δέν μποροῦσε νά κάνει ἀλλιῶς, καί ὅτι εἶναι ἀστεῖο ὅτι ἔννοοῦσε πώς τό ΚΚΕ μποροῦσε νά ξαναπάρει τά ὅπλα. Δυστυχῶς γι΄αὐτούς ὑπάρχουν μαρτυρίες, πώς στίς ἀρχές καί τά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ΄50, μέλη τοῦ ΚΚΕ, έκπαιδεύτηκαν στήν σοβιετική στρατιωτική ἀκαδημία τοῦ Φροῦνζε. Γιατί ἄραγε; Μάλιστα, τό γεγονός ἀποκαλύφθηκε καί σέ σχετικό ντοκυμαντέρ στήν τηλεόραση.

Τά ἀλλά δύο σημαντικά κατά τήν διάρκεια τοῦ συμμοριτοπολέμου, ἤταν τό ἀπάνθρωπο παιδομάζωμα, ἀλλά καί ἡ διακήρυξη τοῦ ΚΚΕ (5η ὁλομέλεια, Ἰανουάριος 1949)  δίνει γῆ  καί ὑδωρ στό "μακεδονικό κατασκεύασμα"τοῦ Τίτο, διακηρύσσοντας σέ ὅλους τούς τόνους  πῶς:

"Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός λαός τα 'δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος..."


Τό ΚΚΕ, πιστό καί συνεπές στήν μονολιθικότητα του, δέν ἀλλαξε οὔτε στό ἐλάχιστο τίς ἀπόψεις του γιά τήν αίματοχυσία στήν ὁποῖα παρέσυρε τό Ἔθνος. Εἶναι δέ σημαντικό νά σημειώσουμε ὅτι ὁ σταλινικός Νίκος Ζαχαριάδης σέ ρήξει μέ τό καθεστώς Χρουτσώφ, τό ὁποῖο τόν έξόρισεΣτόν τόπο τῆς ἐξορίας του (ἀλήθεια, οί κομμουνιστές ἔστελναν ἐξορία τούς κομμουνιστές;) ὁ Ζαχαριάδης κρεμάστηκε στό 1973. Στό μεταξύ ἡ σοβιετόδουλη ἡγεσία τοῦ ΚΚΕ τόν καθαίρεσε, γιά νά τον άποκαταστήσει καί πάλι κομματικά πρίν ἀπό ἕνα περίπου χρόνο, ἀποκαθιστῶντας ἔτσι καί τίς τρομερές πράξεις τοῦ παιδομαζώματος καί τῆς ἐκχώρησης τῆς Μακεδονίας.

Στήν μνήμη τῶν Nεκρῶν τοῦ ἀντι-ἀνταρτικοῦ ἀγῶνα ἡ Ἑλληνική Πολιτεία δέν κάνει ἐπισήμως τίποτε. Οἱ Νεκροί αὐτοί δέν ὑπάρχουν.  Ἡ μεταπολιτευτική Ἑλλάδα, ἔχει παραχωρήσει τούς Νεκρούς της στήν Λήθη, καί τήν Ἱστορία στήν Άριστερά. Μιά Ἀριστερά ἡ ὁποῖα πλάθει ὅπως θέλει τά γεγονότα καί τά περνάει σάν Ἀλήθειες στήν ἑλληνική κοινωνία.


Τζώρτζ  Ὀργουελ, πού γνώρισε καλά τίς κομμουνιστικές πρακτικές γράφει στό ἐκπληκτικό "1984" τό ἐξῆς, λές καί γνώριζε τήν μεταπολιτευτική Ἑλλάδα:

"Αὐτός πού ἐλέγχει τό παρελθόν - ἐλεγε ἕνα σύνθημα τοῦ Κόμματος- ἐλέγχει τό μέλλον. Αὐτός πού ἐλέγχει τό παρόν, έλέγχει τό παρελθόν"  γιά νά συμπληρώσει πώς,  "Τό κάθε τι τό ἔσβησε ἡ ὀμίχλη. Τό παρελθόν εἶχε σβηστεἶ, τό σβήσιμο εἶχε ξεχασθεῖ, τό ψέμμα γίνονταν ἀλήθεια"

13 σχόλια:

  1. Η τελευταία παράγαροφς του κειμένου ας δεν ισχύει απόλυτα. Οι σωροί των νεκρών του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, όσοι βρέθηκαν, έχουν ταφεί σε στρατιωτικά κοιμητήρια, είτε αυτόνομα, είτε ενσωματωμένα στα κοιμητήρια των επαρχιακών πόλεων. Έτσι υπάρχουν το μεγάλο στρατιωτικό κοιμητήριο της Καστοριάς, ένα δεύτερο μεγάλο στο Νεστόριο της Καστοριάς. ένα τρίτο στη Φλώρινα, ένα τέταρτο στο Αμύνταιο. Στα δυο πρώτα θα βρείτε χαραγμένα και τα ονόματα των νεκρών που δεν βρέθηκαν οι σωροί τους σε χωριστές πλάκες. Τμήματα στρατιωτικών κοιμητηρίων με τους νεκρούς του Εμφυλίου υπάρχουν τουλάχιστον όσα επισκέφθηκα προσωπικά στην Κοζάνη, την Έδεσσα, τα Γιαννιτσά, το Κιλκίς, τη Δράμας, τις Σέρρες, το νευροκόπι, το Σιδηρόκαστρο και την Καβάλα. Πιθανόν και αλλού. Επομένως οι νεκροί έχυν δεχθεί τις πρέπουσες τιμές (και τις δέχονται και κάθε χρόνο σε συγκεκριμένες ημερομηνίες) αλλά τα ίδια τα κοιμητήρια δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό. Άρα η λήθη δεν σκεπάζει τους νεκρούς του Εμφυλίου, αλλά τους χώρους όπου έχουν ταφεί οι σωροί τους.

    Βλάσης Βλασίδης
    Καθηγητής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Καθηγητά,
      ἡ φωτό εἶναι ἀπό στρατιωτικό κοιμητήριο, πού δέν ἀναφέρεται στό σχόλιο σας. Προφανῶς δέν τό γνωρίζετε καί δέν τόν ἔχετ ἐπισκεφθεῖ. Σέ ὅτι ἀφορᾶ τίς τιμές πρός τούς Νεκρούς, παρακαλῶ νά μοῦ ὑποδείξετε τίς ἡμερομηνίες κατά τίς ὁποῖες ἡ έπίσημη Ἑλληνική πολιτεία ἐκπληρώνει τό χρέος της. Προσωπικά, νομίζω δέν ϋπάρχει τέτοια περίπτωση πλέον ἀφοῦ οϊ νικητές σύρθηκαν στήν ἀριστερή ἀποψη, πώς αὐτοί οἱ ἐορτασμοί εἶναι "γιορτές μίσους".
      Τέλος, μιά ἄλλη παράμετρος τῆς ἀπόδοσης τιμῶν στούς Νεκρούς, εἶναι καί ¨η κατάσταση τῶν κοιμητηρίων. Ἐδώ καί τρία χρόνια, διστάζω ν΄ ἀνεβάσω φωτογραφίες γιά σύγκριση, ἀπό τήν μιά μεριά τῶν Βρεταννικῶν στρατιωτικῶν κοιμητηρίων ἀπό τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά τοῦ στρατιωτικοῦ κοιμητηρίου ἀπό τό ὁποῖο προέρχεται ἠ φωτογραφία μέ τούς τάφους. Ὅταν θά τίς ἀνεβάσω, σᾶς βεβαιώνω πώς, μαζί μέ μένα θά ντραπεῖτε καί σεῖς δυστυχῶς.
      (ἐπιτρέψτε μου μιά διόρθωση, σέ κάτι πού προφανῶς σᾶς διέφυγε: "Σορός" καί ὄχι "Σωρός")
      Καλή σας νύχτα.

      Διαγραφή
  2. Μετά την ήττα τους, οι κομμουνιστοσυμμορίτες που κατέφυγαν ως "πολιτικοί πρόσφυγες" - προδότες σε Αλβανία, Βουλγαρία και λοιπούς "σοσιαλιστικούς παραδείσους", πήραν μαζί τους και πούλησαν σαν σκλάβους όλους τους αιχμαλώτους Έλληνες στρατιώτες που είχαν συλλάβει. Όσοι από αυτούς τους ΗΡΩΕΣ επέζησαν τα απάνθρωπα καταναγκαστικά έργα και τα φριχτά βασανιστήρια στα Αλβανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, επέστρεψαν στην Ελλάδα στις 25 Αυγούστου 1956... επτά χρόνια μετά, επτά χρόνια κόλασης... Το Ελληνικό κράτος όλα τα επόμενα χρόνια τους αγνόησε και δεν έκανε απολύτως τίποτα γι΄αυτούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εὐχαριστῶ γιά τήν πληροφορία. Τό γεγονός δέν εἶναι εὐρέως γνωστό. Μήπως ἔχετε περισσότερες πληροφορίες;

      Διαγραφή
  3. Ζητώ ειλικρινά συγνώμη για το ορθογραφικό λάθος (που είναι και προσβλητικό για τους νεκρούς).

    Από εκεί και πέρα.... τα κοινοπολιτειακά κοιμητήρια είναι τα καλύτερα στον κόσμο και τα μόνα καλύτερα αυτών είναι τα memorials στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ. Όμως υπάρχει ειδική κουλτούρα (και υπηρεσία) για τη διατήρηση των κοιμητηρίων και των νεκρών των πολέμων (άλλωστε όταν κάποιος κατατάσσεται στον βρετανικό στρατό γνωρίζει ότι αν σκοτωθεί κάπου πάντα θα υπάρχει που θα τον φροντίζει αιώνια). Τέτοια είναι όλα τα κοινοπολιτειακά στη Μακεδονία και στη χερσόνησο της Καλλίπολης που έχω επισκεφθεί. Τα γαλλικά είναι επίσης καλοφτιαγμένα, αν και δείχνουν κάπως ντεμοντέ.... τα γερμανικά είναι όλα νεότευκτα, επομένως φέρνουν μια νέα αντίληψη στο θέμα κοιμητήριο.

    Τα καλοφροντισμένα ελληνικά στρατιωτικά κοιμητήρια είναι εκτός συνόρων. Το καλύτερο όλων είναι ο τύμβος της Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία, που συναγωνίζεται οποιοδήποτε βρετανικό. Εξαιρετικά καλοφτιαγμένο είναι εκείνο στους Βουλιαράτες στη Βόρειο Ήπειρο, και εκείνο στο Πίροτ της Σερβίας. Αντίθετα το πρόσφατα ανακατασκευασμένο στο Βαλάντοβο της FYROM δείχνει μάλλον κακοφτιαγμένο.

    Τα ελληνικά κοιμητήρια εντός συνόρων τα φροντίζει το προσωπικό των κοντινών στρατιωτικών μονάδων. Κονδύλια για την ανακατασκευή τους κάθε χρόνο δεν υπάρχουν. Έτσι γίνονται φιλότιμες προσπάθειες για βελτιώσεις κάθε χρόνο λίγο πριν τους εορτασμούς. Πότε είναι αυτοί; Δεν γνωρίζω για το καθένα χωριστά, αλλά για την Καστοριά γίνεται στην επέτειο απελευθέρωσης της πόλης και στη μάχη του Γράμμου, στο Νεστόριο το ίδιο, στη Φλώρινα στη μάχη της Φλώρινας (του Εμφυλίου), στο Νευροκόπι στην επέτειο της μάχης των οχυρών, στη Δοιράνη στην επέτειο της μάχης της Δοιράνης, στο Σκρά το ίδιο. Έα μικρό δείγμα από τις εκδηλώσεις http://www.youtube.com/watch?v=-gSVnQ2zjEQ&feature=relmfu στο κοιμητήριο της Δοιράνης.

    Σίγουρα μπορούν να γίνουν πολλά περισότερα και μάλιστα προσπαθώ προσωπικά προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο για τη βελτίωση των κοιμητηρίων, όσο και για την ανάδειξή τους. Όμως ανασταλτικός παράγοντας είναι και η κουλτούρα εορτασμού (και το πρωτόκολλο) που έχουμε στην Ελλάδα η οποία προκρίνει την απόδοση τιμών στο μνημείο κι όχι στα κοιμητήρια. Μια σχετική μελέτη μπορείτε να δείτε στο http://www.macedonian-heritage.gr/Contributions/Gavra-Vlasidis-Cemeteries.pdf

    Στη διάθεσή σας για περισσότερες λεπτομέρειες.

    υστ. Πολύ θα ήθελα να μάθω από ποιό κοιμητήριο είναι η συγκεκριμένη φωτο. Μου μοιάζει για το στρατιωτικό κοιμητήριο του Α' ΠΠ της Αξιούπολης, αλλά μάλλον κάνω λάθος.

    ΒΒ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παρακαλώ, διορθώστε στο κείμενο την αναφορά σε Κυριακή 31 Απριλίου 1946. Δεν υφίσταται τέτοια ημερομηνία. Ο Απρίλιος έχει 30 ημέρες. Η ακρίβολογία είναι ένδειξη αξιοπιστίας.
    Ευχαριστούμε για την πολύ καλή δουλειά.
    Ν.Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εὐχαριστῶ γιά τήν διόρθωση. Ἡ παρατηρητικότητα σας διορθώνει καί τό κείμενο, ἀφοῦ ἠ ἐπίθεση στόν σταθμό Χωροφυλακής ἔγινε στίς 30/31 Μαρτίου. :-)

      Διαγραφή
  5. κ. Βλασίδη,
    ἀρχικά εὐχαριστῶ γιά τά λίνκ, καί κατά δεύτερον δεχθεῖτε τήν εὐχάριστη ἔκπληξη μου γιά τό γεγονός ὅτι κάποιος ἐνδιαφέρεται γιά τά στρατιωτικά κοιμητήρια, πού ἀποτελοῦν στοιχεῖο ἱστορίας αὐτοῦ τοῦ τόπου. Συγχαρητήρια γιά τόν εὐγενή σας κόπο!
    Θά πρέπει ὅμως νά ἐπαναλάβω, ὅτι ἡ άνάρτηση ἔχει νά κάνει μέ τήν ἀπόδοση τιμῶν στούς Νεκρούς τοῦ συγκεκριμένου ἀγῶνα.
    Ε, λοιπόν, ἀπό τήν Πολιτεία, τέτοια ἀπόδοση τιμῶν, δέν ὑπάρχει. Γιά παράδειγμα, στήν Θεσσαλονίκη έδρεύει τό Γ΄ΣΣ τό ὁποῖο πῆρε μέρος στόν συμμοριτοπόλεμο, καί μάλιστα εἶχε νεκρούς. Στό μνημεῖο τοῦ Σώματος πού βρίσκεται μπροστά ἀπό τά κτήρια τῆς διοίκησης του, ὑπάρχει ἡ λέξη ΒΙΤΣΙ, ὡς τόπου μάχης γιά τίς μονάδες τοῦ Σώματος.
    Σᾶς παρακαλῶ νά μέ πληροφορήσετε ἐάν έγινε χθές ἤ σήμερα, κάποια ἐπιμνημόσυνη δέηση γιά τούς νεκρούς τοῦ Σώματος, ἤ ἄν ἐγινε κάποια κατάθεση στεφάνων. Ἐπίσης θά ἤθελα νά πληροφορηθῶ ἐάν ἔγινε κάποια νύξη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος στήν Ἡμερήσια Διαταγή τοῦ διοικητοῦ τοῦ Σώματος. Εἶμαι βέβαιος, ὅτι δέν ἐγινε καμμιά έπιμνημόσυνη δέηση, καμμιά κατάθεση στεφάνων, καί καμμιά νύξη στήν ἡμερήσια διαταγή.
    Ἐξ΄ ἄλλου, δέν εἶδα καί καμμία σχετική ἀναφορά στήν σελίδα τοῦ ΓΕΣ. Τό ἱστορικό αὐτό γεγονός (Γράμμος-Βίτσι) καί οἱ νεκροί τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ εἶναι ριγμένοι στήν ἀπολησμονιά, θαυμάσιο δεῖγμα νίκης τῆς ἀριστερᾶς, καί ὕψιστη ντροπή γιά τόν άστικό κόσμο. Ἄς μήν ξεχνᾶμε, ὅτι ἄν νικούσαν τότε - στόν καταχρηστικῶς λεγόμενο "ἐμφύλιο" - οἱ κομμουνιστές, πολλοί ψοφοδεεῖς πολιτικάντηδες ὅλων τῶν ἐπιπέδων στήν Ἑλλάδα, δέν θά ἔβλεπαν στήν ζωἠ τους καρέκλα ἐξουσίας στίς ὁποῖες πολλοί ἀπό αὐτούς καλοκάθησαν χάριν αὐτῶν τῶν παραπεταμένων, σήμερα, Νεκρῶν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δεν αντιλέγω καθόλου στις θέσεις σας.

    ΒΒ

    υστ. από ποιό κοιμητήριο είναι η φωτογραφία που δημοσιεύσατε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φιλαρακι μου εχω μια απορία...
    Πως γινεται να εχουμε αγνωστους νεκρους σε εναν τετοιο πόλεμο;
    Εννοώ σε έναν πολεμο υπό τον έλεγχο δυο ελληνικών στρατων....

    Ξερω οτι πολλοι φιλοι μας θεωρουν τον εμφυλιο συμμοριτοπόλεμο κι ισως δεν εχουν αδικο αλλα δεν παυει η ουσια του πραγματος να είναι ότι (οπως κι αν θελεις να τους ονομασεις ανταρτες ή συμμορίτες, πατριωτες για τους αριστερους ή προδότες για τους εθνικόφρονες) συγκρούονταν και μαλιστα σε σκληροτατους αγωνες Ελληνες μεταξύ τους....

    Πως ειναι λοιπον δυνατόν να εχουμε αγνωστους στρατιωτες νεκρους και πως ειναι σιγουροι αυτοί που τους ενταφίασαν ότι προκειται για ανδρες του τακτικου εθνικού στρατού ή για ανταρτες, διότι από ότι γνωριζω κι αυτοί χρησιμοποιουσαν ρουχισμό και υλικα του ελληνικού στρατού αναμικτα με γερμανοϊταλικά λαφυρα της κατοχης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θἀνο,
      δέν ξέρω μέ ποιά κριτήρια χαρακτηρίστηκαν ὡς "ἄγνωστοι". Ἴσως νά εἶναι καί ἀντάρτες, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα σαφῶς δέν μποροῦσε νά γνωρίζει ὁ Στρατός. Πάντως ἄν ἰσχύει κάτι τέτοιο, θά εἶναι μιά σπουδαία κίνηση ἀπό τήν πλευρά τοῦ Στρατοῦ, πού δέν ἄφηνε ἄταφους τούς ἀντιπάλους του, καί μάλιστα τούς ἔθαβε μαζί μέ τούς δικούς του νεκρούς. Στήν πριοχή μάλιστα συνήφθησαν μάχες στί ὁποίες πῆρε μέρος στενότατο συγγενικό μου υπρόσωπο. Ὁ ἔν λόγω συγγενής μου, πρίν ἀπό 15 πρίπου χρόνια, εἶε ἐπισκεφθεῖ τά Πορόΐα, καί βρῆκε κτήρια στά ὁποία εἶχαν στρατωνισθεῖ, ὅπως καί τόν χῶρο ὁπου εἶχε ταχθεῖ τό πολυβόλο τῆς διμοιρίας του.

      Διαγραφή
  8. κ. Βλασίδη.
    Τό μέηλ πού ἔστειλαἐπιστράφηκε. Ἴσως νά εἶναι ἀνεννεργό. Παρακαλῶ νά μοῦ στείλετε ἕναν ἐνεργό λογαριασμό μέηλ, γιατί τό μήνυμα μου συνοδεύεται ἀπό φωτογραφίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή