Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

...νόμιζες πῶς θά ξεχάσω; Σέ γελάσανε. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ....


 ...καί νά ξέρεις κάτι παραπάνω άκόμη. 
 ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ !

8 σχόλια:

  1. Είναι δύσκολο να πιστέψω
    πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
    είναι δύσκολο να πιστέψω
    πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαβάτη κάνε ὑπομονή.
    Ἡ θάλασσα τῆς Κερύνειας τούς ἔφερε.
    Ἡ θάλασσα τῆς Κερὐνειας θά τούς διώξει.
    Διαβάτη κάνε ὑπομονή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάποιες μανάδες έφυγαν , και πατεράδες , περιμένοντας με υπομονή τα αγνοούμενα παιδιά τους να γυρίσουν , ή απλά να τους τα φέρουν , σε ένα μικρό φέρετρο , λείψανα πια , να τα θάψουν για να μπορούν να κλαίνε στον τάφο τους , να μπορούν να τους κάνουν μνημόσυνα , και δεν πρόλαβαν ... έφυγαν αυτοί προτού μάθουν , με τις καρδιές τους καμένες , πονεμένες , πνιγμένες στο βουβό κλάμα και στον θρήνο ...
    37 Χρόνια υπομονής , προσμονής , καρτερίας , και κάθε βδομάδα , βλέπεις ανακοίνωση μιας κηδείας αγνοουμένου , που ταυτοποιήθηκαν τα λείψανά του με την μέθοδο το DNA .
    37 Χρόνια , και εξακολουθούμε να θάβουμε ακόμα τους νεκρούς μας ...
    Δεν θα την δούμε την Λευτεριά Κώστα ,
    απλά γιατί δεν θέλουμε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κερύνειά μου



    Θ' ανάψω απόψε ένα κερί

    με μουσική λυπητερή, Κερύνειά μου

    Να 'ρθει το φως και να με βρει

    ν' ανοίξει η μνήμη την πληγή, Κερύνειά μου



    Θα μπω μ' ένα παλιό βιολί,

    μες στου σπιτιού μου την αυλή

    Κερύνειά μου, Κερύνειά μου

    Να σε χορέψω μια στροφή

    σαν άντρας που 'χει τρελαθεί

    Κερύνειά μου, Κερύνειά μου



    Κι ύστερα θα 'ρθει μια βροχή

    σα ζυγαριά στην αντοχή, Κερύνειά μου

    οι νότες τέρμα θ' ανεβούν,

    μ' αίμα οι σταγόνες θα μας βρουν

    Κερύνειά μου



    Θα μπω μ' ένα παλιό βιολί...



    Ποιος μας πληγώνει, ποιος μας πονά

    Ποιος μαχαιρώνει

    Ποιος μας πληγώνει, ποιος μας πονά

    Ποιος μας ενώνει



    Μουσική/Στίχοι: Θαλασσινός Παντελής/Κυριακού Πόλυς

    http://www.youtube.com/watch?v=u4OnmZMeVc0

    Επειδή εκεί ζούνε τα αδέρφιά μου κι είχα την τύχη να βρεθώ εκεί τέτοια μέρα πριν λίγα χρόνια, ένα θα σας πω: ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εὖ αγωνίζεσθαι.
    Εὐχαριστοῦμε. Ὑπέροχο. Σ΄ αὐτούς πού προδώσανε ὑπάρχει καί ἡ κρεμάλα. (Ἀν κατάλαβα καλά, ἔχεις ἀδέλφια στήν Κερύνεια;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διαβάτη,
    τό νά θάβονται κάθε βδομάδα θύμτα ἀπό τήν είσβολή εἶναι τραγικό. Θάπρεπε ὅμως νά κρατάει σέ ἐγρήγορση καί τό ἀγωνιστικό φρόνημα. Γιά δέ τήν Λευτεριά Αργυρούα χρειάζεται Ηγέτης. Ὅταν ἐπέδραμε ὁ Δράμαλης, οἰ Ἑλληνες κρύφτηκαν στ΄ἀχούρια τους, μέχρι πού τράβηξε τό σπαθί του ὁ Κολοκοτρώνης. Ἡγέτης χρειάζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...έχω αδέρφια που εργάζονται εδώ και 13 χρόνια στην Κύπρο μας και μένουν μόνιμα πια στην Λευκωσία. Πηγαίνω σχεδόν κάθε χρόνο εκεί, αλλά τα τελευταία χρόνια μόνο Χριστούγεννα ή Πάσχα γιατί πλέον δεν αντέχω τις μεγάλες ζέστες του καλοκαιριού εκεί κάτω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή