Ἀναμονή ὐπό βροχή γιά τό Υ/Β ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ.

Ἄφοῦ δέν μπόρεσα νά μπῶ χθές στό Παπανικολῆς, πήγα σήμερα μαζί μέ τήν Κουμμουλίνα, ὑπολογίζοντας ὅτι μέ τήν βροχή δέν θά εἶχε κόσμο. Ἔ, λοιπόν, ἡ ἀναμονή τήν ὥρα πού πήγαμε ἔμεῖς, ἦταν μιάμισυ μέ δύο  ὥρες. 

Ἡ ἐπιμονή αὐτή τῶν Θεσσαλονικέων γιά ἐπίσκεψη στό  ὐποβρύχιο, δέν εἶναι τίποτα ἄλλο, παρά μιά ἐκδήλωση ἀγάπης γιά τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις, καί  μιάεἰκόνα πατριωτισμοῦ, πού βάλεται ἀπό τόν ἔθνομηδενισμό. ἄλλα δέν έξαφανίσθηκε.
Πρός τήν κατεύθυνση αὐτἠ, εἶναι τρομερό λάθος ἡ περικοπή τῆς Στρατιωτικῆς Παρέλασης. Οἱ Ἔλληνες ἀγαποῦν τέτοια γεγονότα. Λειτουργοῦν ένωτικά, καί δίνουν κουράγιο γιά τό μέλλον. Οἱ σούπερ ἐκδηλώσεις μέ τήν ἀναπαράσταση τῆς εἰσόδου τοῦ Στρατοῦ στήν Θεσσαλονίκη τό 1912, καί ἡ ἐξαιρετική ἀποδοχή τους ἀπό τούς Θεσσαλονικεῖς,(ἐδῶ καί ἐδῶ) ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τό ἀληθές.