Ας μιλήσουμε λοιπόν για μοσχαρίσια τηγανητά συκωτάκια. Δεν θα πούμε μόνο για τα υλικά της συνταγής, αλλά κυρίως, για το πως τα συκωτάκια θα γίνουν στο τηγάνι μαλακά σαν βαμβάκι, γιατί πολλές φορές ακούω ότι, ναι μεν νόστιμα τα τηγανητά, αλλά ...πετσιάζουν.
Ας ξεκινήσουμε από τα υλικά, χωρίς ποσότητες όμως.
Μοσχαρίσια σηκωτάκια (τόπαμε αυτό...)
Αλάτι, πιπέρι, μπόλικη ρήγανη .
Ελαιόλαδο, κρασί.
Πως τα τηγανίζουμε.
Θα χρειαστούμε τηγάνι με βαρύ πάτο.
α) Βάζουμε το τηγάνι στο μάτι και το ζεσταίνουμε στην μέση της κλίμακας του ματιού. Αν, πχ, το μάτι της κουζίνας μετράει μέχρι το 6, βάζουμε τον δείκτη στο 4, και ....περιμένουμε.
Θέλουμε δηλαδή το τηγάνι να "ζεσταθεί", και όχι να "κάψει". Κάποια στιγμή κάνουμε την δοκιμη της σταγόνας. Ρίχνουμε 2-3 σταγόνες νερό. Αν στην επαφή τους με το τηγάνι τσιρτσιρίσουν και γίνουν μπιλίτσες, το τηγάνι είναι έτοιμο.
β) Ρίχνουμε τα συκωτάκια στο τηγάνι. Αυτά ίσως κολλήσουνε. Σε 2-3 λεπτά θα ξεκολλήσουνε, και τότε τα γυρίζουμε από την άλλη, χωρίς να πειράξουμε την θερμοκρασία.
γ) Συνεχίζουμε και πασπαλίζουμε με ρήγανη, γυρνώντας τα συκωτάκια από την μία και από την άλλη. Παρατηρούμε ότι αυτά αρχίζουν να διογκώνονται, και στην ουσία "ψήνονται".
δ) Κάποια στιγμή βλέπουμε ότι τα ίχνη του αίματος έχουν εξαφανισθεί και από τις δύο πλευρές, και άρχίζουν να παίρνουν την όψη του ψημένου.
ε) Βγάζουμε τα σχεδόν ψημένα συκωτάκια και ρίχνουμε λίγο λάδι. (μιά κουταλιά της σούπας για 750 γρ. συκωτάκια). Μόλις αυτό κάψει, βάζουμε πάλι τα συκώτια, γυρνώντας τα από τις δύο πλευρές, . Τώρα αλατίζουμε, ...πιπερίζουμε (!) και ρίχνουμε ξανά μπόλικη ρήγανη.
στ) Ένα ¨κλίκ¨ πρίν τα θεωρήσουμε έτοιμα, ρίχνουμε το κρασί που θα κάνει το γνωστό "φφςςςςςς....." Αφήνουμε να εξατμισθεί και .....τρώμε!!!
Τα συκωτάκια θα είναι ιδιαίτερα μαλακά
ΘΥΜΙΖΩ: Το μυστικό για να γίνουν μαλακά, είναι να μισοψηθούν στο τηγάνι σε μεσαία θερμοκρασία χωρίς λάδι.
Όσοι διαβάζετε την ανάρτηση, παρακαλώ, όριστε ένα μεζεδάκι από το πιάτο.
Έφτασαααα!!!, Φίλε Κώστα μήπως συνοδεύονται με εκείνο το κοκκινέλι που μας έχεις υποσχεθεί?? :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την καλησπέρα μου από τον Πειραιά!!
Ευάγγελε, σε περιμένω. Για το κοκκινέλι που λές, και γι΄αυτό θα κάνουμε κάτι. Θα είναι κρασί μαύρο ή μπρούσκο το λέμε εδώ, ποικιλίας "ξινόμαυρο" Καλώς να ορίσεις φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς δε τα τρώω αλλά έχω κάποιον στο σπίτι που τα λατρεύει και θα του τα φτιάξω
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα :)
Καταπληκτικα φίλε μου. Εμεις τα τσακίζουμε αλλά η Ευη για να τα κάνει λιγο ελαφρύτερα τα κάνει στον φούρνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερίμενέ μας και συντομα θα τα φαμε μαζί.....
Κάπως έτσι τα έφτιαχνε η μητέρα μου (και η συμβία που έμαθε τον τρόπο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μία μόνο διαφορά.
Τα αλεύρωνε πρώτα και το αλεύρι με το κρασί, έδιναν μια πολύ νόστιμη σάλτσα.
Μετά από την τρέλα των αγελάδων όμως, δεν τα ξανακάναμε.
Λέω να το διακινδυνεύσω, χρησιμοποιώντας αντικολλητικό τηγάνι.
Καλό βράδυ!
@ E allora?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σου,και καλή επιτυχία.
@ Θάνο,
έλα εσύ, και θα παραγγείλω δέκα κιλά συκωτάκια, να τρώμε όλη μέρα.
θα κάνουμε αντρική μαγειρική. Όπως θέλουμε εμείς.
@ Δύσπιστε,
το αλεύρωμα δεν το συνηθίσαμε, αλλά έτσι που το γράφειςμ καλό ακούγεται. Για την τρέλλα των αγελάδων μην ανησυχείς. Η τρέλλα προέρχεται απ΄ το κεφάλι και όχι απ΄το συκώτι. (καλά, καλά μη βαράς...) :))
@ E allora?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σου,και καλή επιτυχία.
@ Θάνο,
έλα εσύ, και θα παραγγείλω δέκα κιλά συκωτάκια, να τρώμε όλη μέρα.
θα κάνουμε αντρική μαγειρική. Όπως θέλουμε εμείς.
@ Δύσπιστε,
το αλεύρωμα δεν το συνηθίσαμε, αλλά έτσι που το γράφειςμ καλό ακούγεται. Για την τρέλλα των αγελάδων μην ανησυχείς. Η τρέλλα προέρχεται απ΄ το κεφάλι και όχι απ΄το συκώτι. (καλά, καλά μη βαράς...) :))
Τι θες να ξεχάσεις και το έχεις ρίξει στις μάσες με δέκα μασέλες, αγαπημένο μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κολάζεις, τώρα μες στη νηστεία!
Irmãao, Paz e Deus seja contigo. Parabéns pelo teu blog. Confesso que nada sei falar em grego, contudo gostei muito da arte divulgada em seus posts.
ΑπάντησηΔιαγραφήNada conheço da Grécia, seu país, apenas vi no google earth e é mui lindo.
Já te sigo e peço que me ajude e divulgar meu blog.
http://wwwteologiavivaeeficaz.blogspot.com/
Profº Netto, F. A