Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Ἄλια καί Κρίτων. Ἕνα καλοκαίρι πού ἄργησε νά τελειώσει.

 

Ἀντί εἰσαγωγῆς.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΛΑΜΙΑΔΗ


Ἰωάννης Καλαμιάδης γεννήθηκε τό 1909 στούς Ἐπιβάτες τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. Μαζί μέ τούς συχωριανούς του, μετά τήν άνταλλαγή, έγκαταστάθηκαν σ΄ἕνα ὕψωμα, ἕνα περίπου χιλιόμετρο ἀπό τίς νότιες  ἀμμουδιές τοῦ κόλπου τῆς Θεσσαλονίκης, καί έχτισαν τό χωριό τους, στό ὁποῖο ἔδωσαν τό ὄνομα Νέοι Ἐπιβάτες, σέ μόνιμη ἀνάμνηση τῶν πατρογονικῶν ἐστιῶν τους. Ἀσχολήθηκε μέ τ΄ἀμπέλια καί τό ψάρεμα ὅπως ὁ πατέρας του. Στό χωριό του, φυτεύθηκαν τότε, τά πρῶτα ἐπιτραπέζια σταφύλια τῆς Μακεδονίας. Οἱ Νέοι Ἐπιβάτες εἶναι πιό γνωστοί σάν Μπαξέ Τσιφλίκι, γιατί ὁ τόπος ἐκεῖνος ἦταν τσιφλίκι ἑνός τούρκου πασᾶ ἤ μπέη.

Τό  1931 κατατάχθηκε στό ναυτικό καί γνώρισε τόν Πειραιᾶ. Ὅταν ἀπολύθηκε, μετά ἀπό μιά σύντομη παρουσία στό χωριό του, ξανακατέβηκε ἐκεῖ, καί ἔπιασε δουλειά ὡς ναύτης σ΄ἕνα καῒκι. Τό 1936, ἀνέβηκε ξανά στό χωριό,  γιά νά πάρει γυναῖκα συντοπίτισσα του. Παντρεύτηκε τήν ἴδια χρονιά στό χωριό του, ἀλλά έγκαταστάθηκε μόνιμα  στό Πέραμα. Τό 1938, ἀπέκτησε τήν μονάκριβη κόρη του Ἀμαλία, τήν ὁποία ὅμως μιά γειτόνισα  τήν ... ξαναβάφτισε ἄτυπα ὥς, Ἄλια. Μέ αὐτό τό ὄνομα ἡ κόρη του ἔγινε γνωστή.

 Τό 1939, ἀγόρασε ἕνα ἰστιοφόρο τρεχαντηράκι, στό ὁποῖο ἀργότερα ἔβαλε μηχανή, καί άσχολήθηκε έπαγγελματικά μέ τήν άλιεία, μέχρι τόν θάνατο του. Ὁ ἴδιος, στό Μπαξέ Τσιφλίκι, ἀνέβηκε μόνο 4-5 φορές, γιά ν΄ ἀνάψει κερί στούς τάφους τῶν γονιῶν του, Ἀθανασίου Καλαμιάδη καί  Καλλιώπης, τό γένος Ἀργυριάδη.

Εἶχε πέντε ἀδέλφια, -ἀπό τά ὁποία πλέον δέν ζεῖ κανείς -στούς ὁποίους παραχώρησε τό  μερίδιο του ἀπό τήν μικρή  πατρική τους κληρονομιά. Πέθανε τό 1977 σέ ἡλικία 68  ἐτῶν. Ἠταν ἐξαιρετικός ἄνθρωπος. Τήν ἰδια χρονιά, πέθανε καί ἡ σύζυγος του Καλλιώπη  66 ἐτῶν.
                  
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΤΗΣ ΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΙΤΩΝΑ

 1952.  ΠΡΩΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΛΙΑΣ ΣΤΟ ΜΠΑΞΕ-ΤΣΙΦΛΙΚΙ.

Ἡ γνωριμία τῆς Ἄλιας μέ τόν Κρίτωνα.

- Πῶς εἴπαμε ὅτι σέ λένε;
- Ἄλια
- Ἄ-λια, ἐπανέλαβε ἐκεῖνος συλλαβιστά.  Τί  εἶναι αὐτό πάλι! Πρώτη φορά ἀκούω τέτοιο ὄνομα, εἶπε μέ λίγη δόση εἰρωνείας  τό κατσαρομάλλικο λεπτό παλληκαράκι στήν κοπελλίτσα πού εἶχε ἀπέναντι του.
-  Μιά χαρά ὄνομα εἶναι, εἶπε αὐτή ψιλοθυμωμένα, μήπως τό δικό σου εἶναι καλύτερο;
- Μπά, ξέρεις πῶς μέ λένε;
- Ναί ξέρω! Σέ λένε Κρίτων! Ἄκου,  Κρί-των, συλλάβισε καί αὐτή, τονίζοντας κοροϊδευτικά τό, "των" τοῦ ὀνόματος τοῦ παλληκαριοῦ.


Ἔτσι γνωρίστηκαν τόν Ἰούλιο τοῦ 1952 στήν σκάλα τοῦ Μπαξέ Τσιφλίκι, ὁ Κρίτων καί ἡ  Ἄλια. Ὁ Κρίτων,  Θεσσαλονικιός, παραθέριζε γιά πρώτη φορά τό καλοκαίρι ἐκεῖνο τοῦ 1952. Τό σπίτι πού ἔμενε μέ τήν μητέρα του, τήν θεία του καί τίς δυό ξαδέλφες του, ἦταν -μέ κέντρο τήν σκάλα τοῦ Μπαξέ-πρός τήν πλευρά τῆς Περαίας, λίγο πρίν ἀπό τό σπίτι ὅπου στήν κατοχή ἔμενε ὁ Γερμανός διοικητής τῆς Θεσσαλονίκης. Τό σπίτι αὐτό ὑπάρχει καί στίς μέρες μας,  εἶναι καλοσυντηρημένο καί κατοικεῖται.
Ἡ σκάλα του Μπαξέ τά χρόνια ἐκεῖνα, ἦταν μιά μικρή σέ μῆκος ξύλινη κατασκευή μέσα στήν θάλασσα, ὅπου ἔδεναν τίς ψαρόβαρκες τους οἱ Μπαξετσιφλιῶτες, ἀλλά καί τά καραβάκια  πού συνέδεαν τόν παραθεριστικό ἐκεῖνο τόπο μέ τήν Θεσσαλονίκη, τά περίφημα "μοτοράκια".
Ἡ παλιά ξύλινη σκάλα, ὁπου φίλησε τελευταῖα φορά ὁ Κρίτων τήν Ἄλια, τό 1954.
Τό καλοκαίρι αὐτό τοῦ 1952, ἡ  Ἄλια μέ γονιούς  πού κατάγονταν ἀπό τόν Μπαξέ, ἦρθε μέ τήν μητέρα της γιά πρώτη φορά  νά παραθερίσει στό χωριό τῶν γονιῶν της, καί νά γνωρίσει τούς θειούς καί τά ξαδέλφια της.

1954. ΤΡΙΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΛΙΑΣ ΣΤΟ ΜΠΑΞΕ-ΤΣΙΦΛΙΚΙ.

Οἱ  ὅρκοι ἀγάπης.

- Εἶσαι ὄμορφη Ἄλια, πολύ ὄμορφη.
- Ὄμορφη σάν τί;
-  Σάν ἕνα ὄμορφο κοχῦλι.
- Μόνο σάν  ἕνα κοχύλι; ρώτησε ἐκείνη γελῶντας περιπαικτικά.
- Ὄχι μόνο, ἀλλά...
- ...ἀλλά; εἶπε κοφτά ἡ Ἄλια.
- Ἀλλά ...καί σάν τήν θάλασσα μαζί. Ναί Ἄλια, τόσο ὄμορφη εἶσαι. Ὅσο ὁλόκληρη ἡ θάλασσα, καί ὅλα τά κοχύλια της μαζί.


Ὁ λεπτός βαρδάρης πού φυσοῦσε ἐκεῖνο τό πρωΐ, ἔριξε τά καστανά μαλλιά της στό πρόσωπο της. Τά πῆρε μέ τό χέρι της.

- Καί σύ εἶσαι ὄμορφος Κρίτων.
- Ὄμορφος σάν τί; ἦταν ἡ ὥρα του νά ρωτήσει.
- Ὄμορφος σάν Κοῦρος τοῦ εἶπε χαμογελῶντας, ἀλλά μέ περισσότερη ἀποφασιστικότητα ἀπ΄ αὐτόν.
    


Ὁ Κρίτων, ἔπιασε τό ἀριστερό της χέρι, καί τῆς εἶπε μέ μιά ἤρεμη ἀγωνία στόν τόνο της φωνῆς του.

- Ἄλια, θάθελες νά εἴμαστε μαζί; Ξέρεις...  σ΄ ἀγαπῶ.
- Κρίτων ἀγαπημένε, ὄμορφε Κοῦρε, ναί, θά 'θελα.  Σ΄ ἀγαπῶ κι΄ ἐγώ.


Ὁ βαρδάρης θά συνέχιζε λεπτός ἐκείνη τήν μέρα πού συνέβησαν ὀλα αὐτά, στήν ἀμμουδιά τοῦ Μπαξέ Τσιφλίκι πηγαίνοντας γι΄ Ἀγία Τριάδα, ἐκεῖ πού σήμερα βρίσκεται τό ξενοδοχεῖο ΓΑΛΑΞΙΑΣ.  Τότε ὑπῆρχαν μόνο καλαμιές, καί λίγο πρίν ἀπό τό ξενοδοχεῖο, ὑπῆρχε μόνο τό κτήριο ἑνός Φυσιολατρικοῦ Ὁμίλου. Τό μέρος τότε, ἦταν άκόμη έξοχή καί δέν εἶχε ἀστικοποιηθεῖ. Ἡ ἀμμουδιά ἦταν πλατύτερη ἀπό 15 μέτρα.  Ἦταν μιά ἀπό τίς πρῶτες μέρες τοῦ Ἰουλίου τοῦ 1954.

 Ἡ φωτογράφιση τῆς Τσακαλοπαρέας.

Τίς κυριακές τῶν καλοκαιριῶν στόν Μπαξέ πήγαινε πολύ κόσμος γιά μπάνιο μέ τά μοτοράκια. Στήν "ἀγορά" δηλαδή τό μέρος πού ἦταν στήν σκάλα,  ὑπῆρχαν ἕνας φοῦρνος, ἕνα μπακάλικο, ἕνα ἐστιατόριο -ὑπῆρχε μέχρι ττα τέλη της δεκαετίας τοῦ '70 - μερικά ἄλλα μαγαζιά, λίγα σπίτια καί περισσότερες παράγκες, τριγύριζαν ὑπαίθριοι φωτογράφοι.
Ἦταν  ἐκεῖνες οί γραφικές φιγοῦρες μέ τίς τεράστιες φωτογραφικές  μηχανές -κιτρίνου χρώματος - πού τίς τοποθετοῦσαν σέ τρίποδα καί ἔβγαζαν φωτογραφίες,τά χρόνια ἐκεῖνα. ἄλλες "ἀναμνηστικές", καί ἄλλες γιά ταυτότητα.
Ἕνας τέτοιος φωτογράφος, φωτογράφησε  μιά κυριακή τήν Ἄλια, τόν Κρίτωνα, καί 7- 8 ἀκόμα ἀγόρια καί κορίτσια, τήν Τσακαλοπαρέα τοῦ καλοκαιριοῦ ἐκείνου.
 Ὁ φωτογράφος ἔστησε τήν μηχανή του στήν ἀμμουδιά, και καί λίγο μέσα στήν θάλασσα ἦταν οἱ φωτογραφιζόμενοι. Ὁ Κρίτων στάθηκε - δῆθεν τυχαῖα -δίπλα στήν Ἄλια. Τίς  καλῆς ποιότητας ἀσπρόμαυρες φωτογραφίες -ἑβδομάδος τίς ἔλεγαν - τίς ἔφερε ὁ φωτογράφος τήν ἐπομένη  κυριακή. Πίσω ἀπό τήν δική της φωτογραφία ἡ Ἄλια ἔγραψε: Μπαξέ Τσιφλίκι. Κυριακή  11/7/1954

 Ἡ ἀναχώρηση τοῦ Κρίτωνα γιά Ἐλβετία, καί ἡ ὑπόσχεση γιά γράμμα.

 Τρεῖς μέρες πρίν τῆς Παναγιᾶς τοῦ '54, ὁ Κρίτων άνακοίνωσε στήν  Ἄλια, ὅτι θά πήγαινε στήν Ἐλβετία νά σπουδάσει μηχανολογία. Ἡ Ἐλβετία τά χρόνια έκεῖνα, ἦταν μιά καλή επιλογή γιά σπουδές ἐπιπέδου. Μετά ἀπό μιά παύση τῆς συζήτησης ἡ Ἄλια ρώτησε:

- Πότε θά γυρίσεις Κρίτων; 
- Τοῦ χρόνου τό καλοκαίρι Ἄλια.
- Καί μέχρι τότε;
- Μέχρι τότε θά ἔχουμε ἀλληλογραφία. Θά σοῦ γράφω ὅσο πιό συχνά μπορῶ.


Ἡ Ἄλια ἔσκυψε τό κεφάλι της, χωρίς νά μπορεῖ νά συγκρατήσει τά δάκρυα της. Πέρασαν ἀρκετά λεπτά ἀμίλητοι, μέχρι πού τόν ρώτησε ἥρεμη πιά , ἀλλά μέ βουρκωμένα μάτια.

-'Εντάξει, θά περιμένω γράμμα σου μόλις φθάσεις, γιατί ἀλλιῶς....αὐτό τό καλοκαίρι δέν θά τελειώσει ποτέ.

Σουρούπωνε στήν σκάλα τοῦ Μπαξέ, τό ἀπογευματινό στεριανό τοπικό ἀεράκι φυσοῦσε ἀπαλά, τό τελευταῖο μοτοράκι εἶχε φύγει, καί ἡ Ἄλια ἔπρεπε νά ἀνεβεῖ στό χωριό.  Μετά δυό μέρες ὁ Κρίτων θά ἔφευγε στήν Θεσσαλονίκη γιά τίς ἐτοιμασίες τῆς ἀναχώρησης, ἐνῶ ἡ Ἄλια μέ τήν μητέρα της θά ἐπέστρεφαν μέ τό τραῖνο στόν Πειραιᾶ κανά-δυό μέρες μετά τόν Δεκαπενταύγουστο.  Οἱ παραθερισμοί τότε δέν τραβοῦσαν πολύ. Ἀμέσως μετά τῆς Παναγιᾶς, οἱ έξοχές ἄδειαζαν.

- Μόλις φθάσω Ἄλια, μόλις φθάσω θά σου γράψω.

Ὁ Κρίτων τήν ἀγκάλιασε. Δέν ἄργησαν νά σηκωθοῦν γιά νά φύγουν. Τά ξαδέλφια τῆς Ἄλιας -πού ἤξεραν γιά τόν δεσμό της μέ τόν Κρίτωνα -τήν περίμεναν στήν άγορά. Πρίν βγοῦν ἀπό τήν σκάλα, ὁ Κρίτων τήν φίλησε. Γιά τελευταία φορά.

1988 ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ.   ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡΙΤΩΝΑ
                                                                     .

Πρώτη τυχαία συνάντηση στήν καφετερία Corfu στήν .Θεσσαλονίκη

 - Πῶς εἴπαμε ὅτι σέ λένε , Ἄ-λια; εἶπε συλλαβιστά Τί  εἶναι αὐτό πάλι! Πρώτη φορά ἀκούω τέτοιο ὄνομα!

Ἡ  Ἄλια πάγωσε κάθε της κίνηση, ἄλλαξε χρῶμα στό πρόσωπο της, καί αὐτό προκάλεσε ἀμηχανία στήν φίλη της -παλιά συνάδελφο -μέ τήν ὁποία εἶχε βγεῖ γιά καφέ.  Ἡ φωνή αὐτή, μέ αὐτόν τόν περιπαικτικό τόνο, τά μοναδικά αὐτά λόγια , δέν μποροῦσαν παρά νά εἶναι ἀπό αὐτόν. Αὐτό πού ἡ Ἄλια  ἐπιθυμοῦσε νά γίνει ἐδῶ καί τριαντατέσσερα ὁλόκληρα χρόνια ἔγινε ἐπιτέλους, ἀλλά τήν βρῆκε ἀπροετοίμαστη.  Γύρισε ἀργά ἀπό τήν καρέκλα της.  Ἀπέναντι της, ἡ πενηντάχρονη  Ἄλια εἶχε ἕναν χαμογελαστό μεσήλικα ἄνδρα, ἀλλά..... βλέποντας τον μέ τά μάτια τῆς νιότης της, εἶδε  τό ψηλόλιγνο κατσαρομάλλικο παλληκαράκι  πού ἀγάπησε κάποτε καί -ναί, εἶναι ἀλήθεια -δέν ἔπαψε ν΄ ἀγαπᾶ μέχρι τώρα. Ἦταν ὁ  Κρίτων.

- Κρίτων ψέλλισε, καί τά μάτια της βούρκωσαν, ὅπως τόν αὔγουστο τοῦ 1954 στό Μπαξέ Τσιφλίκι .

Δεύτερη συνάντηση στήν καφετερία  Καστέλλο, στήν παλιά παραλία τῆς Θεσσαλονίκης.
 

- Πῶς ἦταν ὁ γάμος σου Ἄλια;
- Χμ, ἦταν ἕνας ἐπίπεδος γάμος Κρίτων. Ὁ Μάκης ἦταν ἔνας πολύ καλός σύζυγος, τυπικός σέ ὅλα του, καί ἴσως κατάλαβε ὅτι στήν καρδιά μου ὑπῆρχε κάτι, πού ἡ δική του ἀγάπη γιά μένα δέν μπόρεσε νά τό νικήσει.Ἧταν συνάδελφος, ἀπό τήν Θεσσαλονίκη. Ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς μου, ἐπεδίωξα νά μετακομίσουμε ἐδῶ. Πάντα ὐπολόγιζα, ὅτι πιθανόν νά σέ συναντοῦσα κάπου, νά μάθαινα κάτι γιά σένα. Ὅπως κι΄ἔγινε. Καί τώρα πού σέ ξανάδα, τέλειωσε ἐπιτέλους καί τό καλοκαίρι ἐκεῖνο, τοῦ ΄54.  


Σταμάτησε γιά λίγο νά μιλάει καί κατέβασε τό κεφάλι της ἀναλογιζόμενη ἴσως τά τριαντετέσσερα χρόνια ἐκείνου τοῦ ἀτέλειωτου καλοκαιριοῦ. Χωρίς νά σηκώσει τό κεφάλι της, ρώτησε:

:- Ὁ δικός σου γάμος Κρίτων; 

Ὁ Κρίτων, χωρίς νά ξεχάσει ποτέ τήν Ἄλια, γοητεύτηκε ἀπό τήν Εὐρώπη, καί δέν ἦλθε στήν Ἐλλάδα τό 1955 ὅπως εἶπε, ἄλλά τό 1960 μετά ἀπό ἀπουσία πέντε ἐτῶν. Ἦλθε στήν Θεσσαλονίκη, ἀλλά δέν πῆγε στόν Μπαξέ. Εἶχε παρέα μιά Ἐλβετίδα, Αὐστριακῆς καταγωγῆς, τήν Χέλγκα.  Μέ τήν Χέλγκα παντρεύτηκε τό 1965 στήν  Ἐλβετία. Τό 1966 ἐπέστρεψε γιά μόνιμη ἐγκατάσταση καί τό 1967 διορίσθηκε στόν ΟΤΕ. Δέν ἀπέκτησαν παιδιά.

 Τρίτη -τελευταία -συνάντηση, πάλι στό Καστέλλο. Προσπάθεια τοῦ Κρίτωνα νά μιλήσει γιά τό γράμμα. 

- Ξέρεις Ἄλια, ἀπό ἐκεῖνο τό καλοκαίρι μέ κατατρώει μιά ἀπερισκεψία μου τῆς εἶπε, καί σταμάτησε λίγο , περιμένοντας νά τοῦ δώσει θάρρος ἡ Ἄλια γιά νά συνεχίσει.

Ἡ Ἄλια ὅμως δέν εἶπε τίποτε, παρά μόνο πῆρε τό χέρι του στά χέρια της καί τὀ ἔσφιξε τρυφερά. Ὁ Κρίτων παίρνοντας τό θάρρος πού ζητοῦσε, πῆρε βαθειά ἀνάσα, χαμήλωσε τά μάτια του, καί ξεκίνησε κομπιάζοντας.

- Για ἐκεῖνο τό γράμμα πού δέν ἔστειλα θέλω νά σου μιλήσω Ἄλια, καί νά σέ ζητήσω συγνώμη...

Ἡ Ἄλια, τρυφερά καί ἀποφασιστικά μαζί, ἄπλωσε ἕνα χαμόγελο στό πρόσωπο της, ἄφησε τά δάκρυα της νά τρέξουν, καί μέσα άπό σιγανά ἀναφυλλητά τοῦ εἶπε:

- Κρίτων ἀγαπημένε, ὄμορφε Κοῦρε μου, μήν λές τίποτε, ἦρθε τό γράμμα σου, καί αὐτό τό γράμμα εἶσαι ἐσύ ὁ ἴδιος, τό πρόσωπο σου, ἡ φωνή σου, τά μάτια σου, ἡ νιότη ἡ δικιά μου καί ἡ νιότη ἡ δικιά σου. Ἀγαπημένε Κοῦρε, κάθε φορά πού ἔβλεπα τήν θάλασσα, κάθε φορά πού ἔβλεπα κοχύλια ἔβλεπα ἐσένα χαρά μου.... ἦρθες, σέ ἀγγίζω, καί σύ εἶσαι τό γράμμα πού περίμενα....

Ὀ Κρίτων ἔσκυψε τό κεφάλι, ἔκλεισε τά μάτια του προσπαθῶντας νά προλάβει τά δικά του δάκρυα, χωρίς όμως νά τό καταφέρει.

 1989. ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ. ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΤΗΣ ΧΕΛΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΡΙΤΩΝΑ.

Ἡ Ἄλια σήκωσε τό τηλέφωνο πού κουδούνησε , καί ἄκουσε μιά γυναικεία φωνή μέ ξενική προφορά νά τήν ζητᾶ.  Κάτι ἀνησύχησε τήν Ἄλια, ἀλλά  ἐνημέρωσε ἀμέσως τήν γυναῖκα ὅτι εἶναι αὐτή ἡ ἴδια. Ἡ γυναῖκα, συστήθηκε ὡς Χέλγκα, σύζυγος τοῦ Κρίτωνα, καί τήν πληροφόρησε πώς ὁ Κρίτων πέθανε ἀπό ὀξύ ἔμφραγμα τοῦ μυοκαρδίου στίς 14 Νοεμβρίου 1988.  Ἦταν τρεῖς μέρες μετά τήν τελευταία τους  συνάντηση στήν καφετερία, ὅπου ὁ Κρίτων θέλησε νά τῆς μιλήσει γιά τό γράμμα πού δέν τῆς εἶχε  στείλει ποτέ.

- Κρίτων ....ψιθύρισε ἡ Ἄλια στό ἄκουσμα τῆς εἴδησης,  μέ ἕνα  ὕφος, πού ἦταν μαζί ἔκπληξη, κατευόδιο γιά τό φευγιό του, καί παράκληση ἴσως, γιά νά ἐπιστρέψει.

Ἡ Χέλγκα ζήτησε ἀπό τήν Ἄλια νά βρεθοῦν. Ἠ Ἄλια  συμφώνησε, καί βρέθηκαν ἕνα πρωϊνό στό καφέ τοῦ ξενοδοχείου ΗΛΕΚΤΡΑ στήν Ἀριστοτέλους.

- Πῶς γνωρίζατε τό τηλέφωνο μου κυρία Χέλγκα καί μέ εἰδοποιήσατε γιά τόν θάνατο τοῦ Κρίτωνα, ἀλλά καί γιά ποιόν λόγο μέ εἰδοποιήσατε;
- Νά σᾶς πῶ  Ἄλια. Γιά σᾶς,  μοῦ μίλησε ὁ ἄνδρας μου πολλές φορές στό παρελθόν. Ἀκόμη δέν εἴχαμε παντρευτεῖ, καί ἤξερα γιά σᾶς. Ὁ ἄνδρας μου σᾶς εἴχε βαθειά μέσα στήν καρδιά του, σάν τήν ἀξέχαστη πρώτη ἐφηβική ἀγάπη. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἀγαπητή μου Ἄλια, πού ποτέ δέν ξέχασαν τήν πρώτη τους ἀγάπη, καί τήν βιώνουν μέχρι τό τέλος τους.
     

Ἡ Ἄλια, συγκλονίστηκε στά λόγια αὐτά πού ἄκουγε ἀπό τό στόμα αὐτῆς τῆς ἀξιοπρεπέστατης κυρίας.

- ...ἔτσι μπορῶ νά σᾶς ἐξομολογηθῶ πλέον, ὅτι ὁ ἄνδρας μου στήν καρδιά του εἶχε πάντα ἕνα χῶρο γιά σᾶς, τό κοχύλι του...

 Βουρκωμένη, καί μέ δυσκολία ἡ Ἄλια ρώτησε:
 

- Ξέρετε καί γι΄ αὐτό; 
- Εἶπα προηγουμένως ὅτι ξέρω γιά σᾶς τήν ἴδια, καί γιά τίς συναντήσεις σας μέ τόν ἄνδρα μου. Μοῦ μίλησε γιά τήν συνάντηση σας, καί δέν σᾶς κρύβω, τόν ἐνθάρρυνα γιά νά σᾶς συναντᾶ. Ξέρω μάλιστα γιά τό γράμμα πού ἔπρεπε νά σᾶς στείλει καί δέν σᾶς ἔστειλε ποτέ. Βέβαια, ἄν σᾶς ἔστελνε τό γράμμα ἐκεῖνο,  ἴσως νά μήν παντρευόμασταν, ἀλλά πάλι κανείς δέν ξέρει. Πάντως,  θά ἤθελα νά ξέρετε, ὅτι γιά νά ἐξιλεωθεῖ ἀπέναντι στόν ἐαυτό του, τοῦ ζήτησα στίς ἀρχές του 1970 νά γράψει ἕνα γράμμα ὅπου θά ἐξηγοῦσε τό γεγονότα, κι΄ ἄς μήν σᾶς τό ἔστελνε ποτέ. Ἤθελα σήμερα νά σᾶς δώσω αὐτό τό γράμμα. Εἶστε ἡ παραλήπτρια του. Ἐπρόκειτο νά σᾶς τό δώσει ὁ ἴδιος ὁ Κρίτων τήν τελευταία φορά πού συναντηθήκατε, ἄλλά δέν βρῆκε τό κουράγιο. Συγχωρέστε τον, καί πάρτε τό γράμμα. Ἔτσι θά μπορέσει νά τελειώσει καί κεῖνο τό καλοκαίρι τοῦ '54
.

 Ἡ Ἄλια, ἀντιλαμβανόμενη πλήρως τά τελευταία λόγια τῆς Χέλγκα, μέ τρεμάμενο χέρι ἀπό τήν συγκίνηση πῆρε τό γράμμα, χωρίς ὅμως νά τό ἀνοίξει, ἀλλά οὔτε καί μπορέσε νά πεῖ κάτι . Ἀποχωρίσθηκαν μέ συναισθήματα συμπάθειας ἡ μία γιά τήν ἄλλη.

2012. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΕΛΓΚΑ.

Ἠ Χέλγκα, μετά τόν θάνατο τοῦ Κρίτωνα, μετακόμισε στόν τόπο καταγωγῆς της στήν Καρίνθια τῆς Αὐστρίας, ὅπου ζοῦσε ἡ ἀδελφή της μέ τήν κόρη της. Κάθε χρόνο ὅμως, τήν μέρα περίπου πού πέθανε ὀ Κρίτων, ἔρχονταν στήν Θεσσαλονίκη γιά λίγες μέρες, καί παρέθετε ἕνα λιτό δεῖπνο σέ παλιούς οἰκογενειακούς φίλους τους, γιά τήν μνήμη τοῦ ἄνδρα της, Ἀπό τό 2009, οὔτε πῆρε τηλέφωνο νά εἰδοποιήσει γιά τήν ἄφιξη της, οὔτε καί ἦλθε. Δέν γνωρίζουμε τί συνέβει. Ἐξ΄ ἄλλου, κανείς δέν ἐνδιαφέρθηκε, μιά καί ὁ κύκλος τῶν φίλων τους λιγόστευε κάθε χρόνο. Στό τραπέζι πού παρέθετε καλοῦσε καί τήν  Ἄλια, ἡ ὁποία ἀπέφευγε νά παραστεῖ.

Ἠ  Ἄλια, τόν Μάρτιο τοῦ 2012  ὑπέστη δύο ἐγκεφαλικά ἐπεισόδια, καί νοσηλεύτηκε, μᾶλλον γηροκομήθηκε, σέ οἶκο εὐγηρίας γερόντων, λίγο ἔξω ἀπό τήν Θεσσαλονίκη, στόν δρόμο γιά τόν Πολύγυρο.  Τόν Ἀπρίλιο τῆς ἴδιας χρονιᾶς πέθανε στόν ὕπνο της, σέ ἡλικία 74 ἐτῶν. Στό κομοδῖνο της ὐπῆρχε μιά οἱκογενειακή της φωτογραφία, ἡ φωτογραφία μέ τήν Τσακαλοπαρέα τοῦ 1955, καί τό γράμμα τοῦ Κρίτωνα πού ἦταν κλειστό. Ἠ Ἄλια δέν τό ἄνοιξε ποτέ. Μπροστά ἀπό τήν φωτογραφία τῆς Τσακαλοπαρέας, ὑπῆρχε κι΄ ἕνα κοχύλι.
                                  

Εἶναι θαμμένη  στά κοιμητήρια Ἀναστάσεως Τοῦ Κυρίου στήν Θέρμη. Στά ἴδια κοιμητήρια εἶχε ταφεῖ καί ὁ Κρίτων.
    
Ἀντἐπιλόγου

    Ἔτσι τέλειωσε ἡ ἱστορία τῆς ἀγάπης τῆς Ἄλιας καί τοῦ Κρίτωνα.
Δέν  ξέρω ἄν ἡ ἀγάπη  αὐτή χαρακτηρίζεται ὡς μεγάλη, γιατί  ποιός ξέρει  τελικά, τί εἶναι  οἱ μεγάλες ἀγάπες.  Ξέρω μόνο, ὅτι αὐτή ἡ ἱστορία ἀγάπης, κράτησε ὅσο κράτησε ἡ ζωή τῆς Ἄλιας καί τοῦ Κρίτωνα. Τέλειωσε μαζί τους. Αὐτό καί μόνο, ἴσως κάνει αὐτήν τήν ἀγάπη μεγάλη.
                      
ΤΕΛΟΣ     

 ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΑΛΙΑΣ

1938 Γέννηση τῆς Ἄλιας στόν Πειραιᾶ.
1952 Καλοκαίρι. Ἡ ῎Αλια, 14 ἐτῶν, γνωρίζεται μέ τόν Κρίτωνα στό Μπαξέ-Τσιφλίκι. Μέλη τῆς
 Τσακαλοπαρέας.
1953 Καλοκαίρι. Δεύτερο καλοκαίρι μέ διακοπές στό Μπαξέ-Τσιφλίκι.
1954 Καλοκαίρι. Ἡ Ἄλια ἐτῶν 16, ἀνταλάσσει μέ τόν Κρίτωνα ὅρκους ἀγάπης. Τόν Σπετέμβριο Κρίτων ἀναχωρεῖ γιά τήν Ἐλβετία.                   
1957  19 ἐτῶν εἰσάγεται στήν Ἀνωτάτη Γεωπονική Σχολή.
1965  27  ἐτῶν διορίζεται στήν Ἀγροτική Τράπεζα
1969  29  ἐτῶν παντρεύεται τόν Δημήτρη (Μάκη) Βαλσαμῆ, 30 ἐτῶν συνάδελφο της,  μέ καταγωγή  ἀπό  τήν Θεσσαλονίκη.
1968   30 ἐτῶν, γεννᾶ τήν κόρη τους. Τήν βαφτίζουν Γεωργἰα, πού εἶναι τ΄ὀνομα τῆς πεθερᾶς της.
1977   Πεθαίνουν- τήν ἴδια χρονιά - ὁ πατέρας της Ἰωάννης  Καλαμιάδης, καί ἡ μητέρα της Καλλιώπη τό γένος Ἀναστασιάδη. Θάβονται στό Πέραμα.
1978   40 ἐτῶν, μετακομίζει οἰκογενειακῶς στήν Θεσσαλονίκη
1981   Δεκέμβριος. Πεθαίνει ὁ ἄνδρας της Μάκης, σέ ἡλικία  46 ἐτῶν ἀπό λευχαιμία.
1988   Ἀπρίλιος. Ἡ Ἀλια 50 ὲτῶν, συναντᾶ τυχαῖα τόν 53χρονο Κρίτωνα.
1988   Αὔγουστος, Σεπτέμβριος, Ὀκτώβριος  Συναντήσεις Ἀλιας καί Κρίτωνα.
1988   Νοέμβριος. Τελευταῖα συνάντηση Ἄλιας καί Κρίτωνα, στίς 11 τοῦ μηνός . Ὁ Κρίτων
προσπαθεῖ νά τῆς μιλήσει γιά τό γράμμα. Τρεῖς μέρες μετά, στίς 14 τοῦ μηνός, ὁ Κρίτων πεθαίνει ἀπό ὀξύ ἔμφραγμα τοῦ μυοκαρδίου.
1989   Ἰανουάριος  Συνάντηση τῆς Ἄλιας μέ τήν Χέλγκα, ἡ ὁποῖα τῆς μιλᾶ γιά τήν  έπιστολή πού δέν ἔλαβε ποτέ. Ἡ Χέλγκα ἐνεχειρίζει τήν ἐπιστολή τοῦ Κρίτωνα στήν  Ἄλια.
1995   Ἀναχώρηση τῆς Χέλγκα γιά τήν Καρίνθια.
2009  Τελευταῖα ἐπίσκεψη τῆς Χέλγκα στήν Θεσσαλονίκη.
2012  Φεβρουάριος. Ἐτῶν 74, ἡ Ἄλια προσβάλλεται ἀπό δύο ἐγκεφαλικά ἐπεισόδια.
2012   Άπρίλιος, ἡ Ἄλια πεθαίνει. Θάβεται στά Κοιμητήρια Ἀναστάσεως Τοῦ Κυρίου, στήν Θέρμη Θεσσαλονίκης ὅπου εἶχε ταφεῖ καί ὁ Κρίτων.                                                              


Πληροφορίες πρός τόν ἀναγνώστη.
Τά στοιχεῖα τῆς ἱστορίας, προέρχονται ἀπό ἀφηγήσεις  τῆς μοναχοκόρης τῆς Ἄλιας. Ἀπό τίς ἀφηγήσεις κρατήσαμε τά -κατά τήν γνώμη μας - κύρια σημεῖα τῆς ἱστορίας.  Ἡ κόρη τῆς Ἄλιαςὐπηρετεῖ ὡς Αξιωματικός Νοσοκόμος στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις.



Χαρακτηριστικά Μοτοράκια τῆς ἐποχῆς πού πήγαιναν στό Μπαξέ-Τσιφλίκι.

Μοτοράκια στήν παραλία τῆς Θεσσαλονίκης.

Κάπως ἔτσι ἦταν ὁ φωτογράφος τῆς Τσακαλοπαρέας.

1000 περίπου μέτρα δεξιά ἀπό τήν σκάλα, βλέποντας ἀπό τήν θάλασσα. Γιά τόν Ὅμιλο γίνεται μνεῖα στό κείμενο.

                                                                                  
Τό παραπάνω κιόσκι, ἦταν σ΄αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀμμουδιά. Στό βάθος ὁ ὀρεινός ὅγκος τοῦ Χορτιάτη..

Κάπου, στό  ἀνάπτυγμα τῆς κόκκινης  γραμμῆς ἦταν τό σπίτι τοῦ Κρίτωνα.



Οἱκογένεια Μπαξέ-Τσιφλιωτῶν. Θά μποροῦσε νά εἶναι ἡ Ἄλια μέ τούς γονεῖς της.

Εἰκόνα τῆς ἐποχῆς ἀπό τό Μπαξέ-Τσιφλίκι.
Ἡ σύγχρονη, σἀν "Ταῦ", σκάλα τοῦ Μπαξέ. Πρός τ΄ ἀριστερά ἦταν τό σπίτι τοῦ Κρίτωνα.

Ὅπως θά ἦταν περίπου ἡ Τσακαλοπαρέα. (ἡ φωτό εἶναι μεταγενέστερη)

Ἡ Ἄλια καί ὁ Κρίτων... ἴσως...

39 σχόλια:

  1. cummulus διάβασα όλη την ιστορία όχι μία αλλά δύο φορές.
    Δάκρυσα και ξαναδάκρυσα.
    Ευγε cummulus για τον λιτό μα τόσο συγκλονιστικό τρόπο που κατέγραψες την ιστορία μιάς αγάπης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα xristin.
      Μιά ἱστορία ἀγάπης, εἶναι ἱστορία ἀγάπης, γιατί μᾶς κάνει νά δακρύζουμε, καμμιά φορά περισσότερο -καί πιό πικρά ἴσως- ἀπ΄ὅτι οἱ πρωταγωνιστές της.
      Ποιός ἀλήθεια μπορεῖ νά μπεῖ στήν θέση τῆς Ἄλιας, ὅταν περίμενε γιά δεκαετίες τό "γράμμα"; Ὄταν θεώρησε σάν "γράμμα", αὐτόν τόν ἴδιο τόν Κρίτωνα; Ὅταν δέν θέλησε ἡ Ἄλια ν΄ανοίξει τό γράμμα πού τῆς ἔδωσε ἡ Χέλγκα, καί τό κράτησε κλειστό μέχρι τόν θάνατο της;
      Πόσο τελικά ἀγάπησε ἡ Ἄλια τόν Κρίτωνα;



      Διαγραφή
  2. Φιλε οταν πρωτοειδα το κειμενο λέω: "Που να κάθομαι τωρα να το διαβαζω, ειναι τεραστιο....".
    Και το παρατησα....

    Σημερα βρηκα μια ευκαιρια και λεω "δεν καθομαι βρε παιδι μου να δω τι εβαλε ο φιλος μου; Εστω να διαβασω λιγες γραμμες... για να το βαλει κατι θα λεει..."

    Ε, το πηγα μονορουφι...
    Ισως ειναι μια ιστορια που θα συγκινησει ιδιαίτερα μια κοπελα ομως σιγουρα σε τραβαει να την διαβασεις ολοκληρη...
    Ειναι σαν τα καλα σηριαλ της τηλεορασης σε συνεχειες που ανυπομονεις να ερθει το επομενο επεισοδιο να δεις τι θα γινει...

    Ρε παιδι μου κι αυτος ο χριστιανός ο Κριτων... πολυ επιπολαιος...
    Θεος σχωρεστον...

    Τελοσπαντων ειναι μια ιστορία ίσως τοσο απλη και καθημερινη αλλα τοσο ομορφη κατα βαθος...

    Η αγαπη δεν τελειωνει ποτε... ισως ουτε και μετα τον θανατο.
    Αλλα οι επιλογες μας μας κανουν να μετανοιωνουμε πικρά ορισμένες φορές....

    Μπραβο φιλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου,
      καί γιά μένα τά μεγάλα ἰντερνετικά κείμενα μπυ εἶναι ἀπωθητικά, γι΄αὐτό κατά κανόνα γράφω μικρά κείμενα. Ὅμως τώρα ...τί νά ἔκανα; Πόσο θά μποροῦσε νά συντομευθεῖ; Ἔκανα ὅτι μποροῦσα.
      Ὁ Κρίτων πράγματι φέρθηκε ἐπιπόλαια. Ἔνα γράμμα ὄντως μποροῦσε νά τῆς στείλει. Ἄλλά πάλι σκέφτομαι, ὅτι ἄν ἔστελνε τό γράμμα, ἴσως νά σκότωνε αὐτήν τήν ἀγάπη τους. Ἴσως ἡ Ἄλια νά μήν ἐπιδίωκε νά ἐπιστρέψει στήν Θεσσαλονίκη, καί ἄν συνέβαινε αὐτό, δέν θά τόν ξανασυναντοῦσε -τό πιθανότερο -ποτέ.
      Πάντως αὐτό πού ἔγραψες, ὄτι δηλαδή ἡ ἀγάπη δέν τελειώνει "ἴσως οὔτε καί μετά τόν θάνατο", μ΄ ἄρεσε πολύ. !
      Καλό ἀπόγευμα :-)

      Διαγραφή
  3. Mε την παρότρυνση της xristin έφτασα ως εδώ και μαγεύτηκα.
    Από την ιστορία που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία με τον λιτό τρόπο που την απέδωσες.
    Άλλωστε από μόνη της είχε τέτοιο μεγαλείο που οποιαδήποτε απόπειρα να στολιστεί με περιττές λεπτομέρειες θα της το κατέστρεφε.
    Μπράβο που αν και άντρας έχεις τόσο καθαρή ματιά να βλέπεις το μεγαλείο της αγάπης και να το αποδίδεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἀγαπητή FLORA,
      εὐχαριστῶ γιά τόν καλό σου λόγο. :)
      Ἀπλῶς παρουσίασα μέ τίς μετρημένες μου δυνατότητες μιά, κατά τήν ἄποψη μου, "μεγάλη ἀγάπη".
      Ἡ Ἄλια μέ τόν Κρίτωνα, δέν ἔζησαν μαζί σχεδόν καθόλου, δέν γνωρίστηκαν ποτέ σάν ζευγάρι, κι΄ ὅμως, ἔφυγαν ἀπ΄τήν ζωή ἀγαπῶντας ὁ ἕνας τόν ἄλλον.
      Ἡ ζωή καί οἱ καταστάσεις πού ἔφερε αὐτή, ἔδειξαν ὅτι πράγματι, ὁ ἕνας ἦταν γιά τόν ἄλλον.
      Εἶμαι ἀπ΄αὐτούς πού θά ἐπέμεναν, ὅτι ἡ πρώτη - κατά κανόνα ἐφηβική - ἀγάπη, δέν ξεχνιέται ποτέ.
      Βέβαια, δέν μπορῶ νά σκεφθῶ πῶς θά ἐξελίσσονταν αὐτή ἡ σχέση, ἄν θά δοκιμάζονταν στό καμίνι ἑνός γάμου.
      Ἰσως νά διαλύονταν, ἴσως νά ἀτσάλωνε. Ποιός ξέρει ἄραγε;

      Καλό σου βράδυ, εὐχαριστῶ γιά τήν ἐπίσκεψη. :)

      Διαγραφή
  4. Γάιδαρέ μου
    στάθηκα στο σχόλιό σου:

    "Ἡ Ἄλια μέ τόν Κρίτωνα, δέν ἔζησαν μαζί σχεδόν καθόλου, δέν γνωρίστηκαν ποτέ σάν ζευγάρι, κι΄ ὅμως, ἔφυγαν ἀπ΄τήν ζωή ἀγαπῶντας ὁ ἕνας τόν ἄλλον".
    ........................
    Εχω την απόλυτη βεβαιότητα ότι αν ζούσαν μαζί Η ΑΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡ. θΑ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, χαχα...Γι αυτό γίνονται οι γάμοι, βρε!
    ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΑ ΣΥΓΚΑΛΑ ΤΟΥΣ!

    Δεν τα μπορώ τα ρομαντικά μυθιστορήματα, ΑΜΆΝ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαλογραία,
      Λές ὅτι ΑΝ ζοῦσαν μαζί θά εἶχε ἀπομυθοποιήσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον.
      Αὐτό ὅμως τί σημαίνει; Ὄτι νομοτελειακά θά ἔπαυε ν΄ἀγαπᾶ ὁ Κρίτων τήν Ἄλια, καί ἡ Ἄλια τόν Κρίτωνα;
      Χαρακτηρίζεις ἀκόμα -στό ἐπόμενο σχόλιο σου, τήν ἱστορία ἀγάπης τῆς Ἄλιας μέ τόν Κρίτωνα ὡς "ρομαντική ἱστορία ἀνεκπλήρωτου ἔρωτα".
      Μά, ὅταν ἔφθασαν στό τέλος τῆς ζωῆς τους, ἀγαπῶντας ὅ ἕνας τόν ἄλλον, ΠΩΣ μπορεῖς νά μιλᾶς γιά "ἀνεκπλήρωτο ἔρωτα";
      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
  5. Προσωπικώς, με τις ρομαντικές ιστορίες ανεκπλήρωτου έρωτα- και να με συχωρείτε κιόλας- ξεραίνομαι στα γέλιαααα!
    ;-)
    Κούμουλε, φίλτατε, γουστάρω τα άλλα σου ρεπορτάζ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ;-)Κούμουλους, περιστεράκι μου, συγνώμη που σε πλήγωσα με τα χάχανά μου, αλλά γράφεις:

    "Μά, ὅταν ἔφθασαν στό τέλος τῆς ζωῆς τους, ἀγαπῶντας ὅ ἕνας τόν ἄλλον, ΠΩΣ μπορεῖς νά μιλᾶς γιά "ἀνεκπλήρωτο ἔρωτα";

    Ο αντίλογος εδώ είναι ότι έφτασαν στο τέλος της ζωής τους αγαπώντας ο ένας τον άλλον, ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΕΝ ζούσαν μαζί!

    ΑΝ ΖΟΥΣΑΝ ΜΑΖΙ, κατά πάσα πιθανότητα Κουλαβάχατα να είχανε γίνει και μάλιστα δι ασημάντους αφορμάς (για τα οικονομικά, για τη μάνα του, για τη μάνα της, για το σόι του, για το σόι της κλπ κλπ)

    ΔΕΝ ΕΖΗΣΑΝ ΜΑΖΙ τα παιδάκια, δόξα στον Κύριο!

    ΓΙ ΑΥΤΟ παρἐΜΕΙΝΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΑΜΕΙΩΤΟΣ.

    Η καθημερινότητα, δυστυχώς ή ευτυχώς, ΣΥΝΤΡΙΒΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ
    που ο Κολασμένος Δυτικός πολιτισμός φυτεύει στο κεφάλι μας και μας ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ.

    Θα τους ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΟΥΝΑ τους τύπους, ΝΑ ΖΟΥΣΑΝ ΜΑΖΙ, και ΤΟΤΕ να έφταναν στο ΤΕΛΟΣ της ζωής τους, ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ο ένας τον άλλον (όπως το έχω δει σε γεροντάκια αντρόγυνα και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, συγκινούμαι!)

    Τα συγκεκριμένα πρόσωπα ΔΕΝ αγαπούσαν ο ένας τον άλλον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.

    ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θα πει:ΔΕΝ αγαπούσαν ο ένας τον άλλον πάνω σε έδαφος ΑΛΗΘΕΙΑΣ και ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ εγωκεντρισμών και χαρακτήρων.

    Αγαπούσαν ο ένας την ΙΔΕΑΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΟΛΗ επί της προσωπικότητας του άλλου.

    ΑΝ ΖΟΥΣΑΝ ΜΑΖΙ, η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, αυτή την ΠΡΟΒΟΛΗ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ, ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ, θα τους την ΤΣΑΚΙΖΕ.
    (Υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, "μία στο τρισεκατομμύριο" που λέει και ο ευφυής ο γιος μου ο Στέφανος)

    Το επιβεβαιώνουν αυτό τα αμέτρητα διαζύγια που σχεδόν όλα στην εποχή μας, ξεκίνησαν από κάποιον "μεγάλο"έρωτα και κατέληξαν σε μίσος και διάσπαση...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλτάτη μοι Σαλογραία,
      καταγράψαμε ὅτι μάθαμε, καί θεωροῦμε προσωπικῶς τήν άγάπη αὐτή "μεγάλη", ἀκριβῶς μέ αὐτά πού μάθαμε. Δηλαδή τά γεγονότα.

      Τά εἰκαζόμενα γεγονότα, ὅπως ἡ ἀπομυθοποίηση αὐτοῦ τοῦ ἔρωτα, ἔάν ἡ Ἄλια παντρεύονταν Κρίτωνα, παραμένει ἕνα ΕΑΝ!
      Πρός στιγμήν, μένω -τουλάχιστον ἐγώ -στά γεγονότα. Αὐτά μέ συναρπάζουν.

      Ἡ γενικότερη θεὠρηση σου, χωρίς νά εἶναι ἀπόλυτα σωστή δέν εἶναι καί λάθος. Ναί, πολλά ζευγάρια χωρίζουν, ναί,ὁ ἔρωτας ἀπομυθοποιεῖται, πλήν ὅμως σέ πολλά ζευγάρια παραμένει ἡ ἀγάπη μέχρι τό τέλος τῆς ἐν γάμω ζωῆς τους. Πῶς μπορεῖς νά εἶσαι τόσο σίγουρη, ὅτι σ΄αὐτην τήν κατηγορία δέν θά ἦταν ἡ Ἄλια καί ὁ Κρίτων;

      Διαγραφή
  7. Κούμουλε θάρσει!
    Το παράθυρο που άνοιξες στις σκέψεις και στα συναισθήματα είναι και μια φωτογραφία στην παλιά Ελλάδα που χάθηκε και τώρα νοσταλγούμε τον πλούτο της έντασης των φυσικών συναισθημάτων... αυτών που μόνο η νοικοκυρεμένη παλιά πενία μπορεί να εγγυηθή... δεν γίνεται αλλιώς, ο πολύς ορθολογισμός λειτουργεί στην οικονομία, στην επιστήμη κλπ, ο Κρίτων ενέδωσε στην "αφθονία".
    Στον κυβερνοχώρο των συναισθηματικών παραισθήσεων κάποια πράγματα δεν λειτουργούν εκλογικευμένα... και ας γνωρίζουμε το τέλος, αξίζει η μέθη της ψευδαίσθησης και με αυτήν στο τέλος φεύγουμε στα μπαγκάζια μας...γενικώς.
    Εύγε για τον τρόπο γραφής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "..νοικοκυρεμένη παλιά πενία.." Δέν μπορῶ νά πῶ ὅτι τήν ἔζησα τέτοιες καταστάσεις, ἄλλά ναί, δέχομαι ὅτι σέ τέτοια περιβάλλοντα τά συναισθήματα μποροῦν καί ἀνθίζουν μέ ζωντανότερα χρώματα.
      Καλό σαββατοκύριακο. :)

      Διαγραφή
  8. Κούμουλους με εκνευρίζεις!
    ;-(
    Δεν θα γράψω περισσότερο.
    Σιωπώ δια να μη μαλλιοτραβηχτώμεν...
    Καλο ξημέρωμαααααααααααα!

    ;-)
    ....................
    Λέει ο ανώνυμος εδώ πάλι:

    " Στον κυβερνοχώρο των συναισθηματικών παραισθήσεων κάποια πράγματα δεν λειτουργούν εκλογικευμένα... και ας γνωρίζουμε το τέλος, αξίζει η μέθη της ψευδαίσθησης" έγραψε ανώνυμός τις...

    ΑΚΟΥΣΟΝ και ΦΡΙΞΟΝ!!!!
    :"...αξίζει η μέθη της ψευδαίσθησης..."

    Βρε σεις!
    Με όλο το σεβασμό στους γκρίζους σας κροτάφους, πάτε καλά;
    ;-)
    Με κάτι τέτοιες ρομαντικούρες διαφθείρετε τα μυαλά των νέων, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλιστα κυρία Σαλογραῖα, ἡ διαμαρτυρία καί ὁ ἐκνευρισμός σας καταγράφονται στά πρακτικά. :-)

      Διαγραφή
  9. Παιδια συμφωνώ με τον Cummulus.
    Σαλογραία μου ναι η καθημερινοτητα θέτει ζητηματα για την ερωτικη ζωη ομως συμφωνω οτι αυτο δεν ειναι απολυτο και οι μεγαλες αγαπες και πραγματικες κρατανε την ζεστη τους για παντα...
    Ειναι σπανιο λες και 1 στο εκατομμυριο...
    Δεν συμφωνω...
    Κοιτα πρωτα ποσα ζευγαρακια ηλικιωμενων πανε χερι χερι μετα απο τόσα πολλα χρόνια.... και θα το καταλαβεις....
    Παντως θεωρω οτι σε ενα πραγμα εχεις δικιο...
    Αν και ο φιλος μου πιστευει οτι ειναι υποθετικο το τι θα γινοταν μεταξυ τους αν εμεναν μαζι....και ισως εχει δικιο ομως θεωρω κι εγω οτι θα έπρεπε να εχει λιγο διαφορετικο χαρακτηρα ο Κριτων για να εχουμε αισιο τελος στην ιστορια αυτη...
    Εδειξε επιπολαιότητα και για μενα ποτε δεν αγαπησε την Αλια με την δυναμη που τον αγαπησε αυτη....

    Αυτη ειναι η εντυπωση μου και στηριζετε στο οτι δεν εμειναν μαζι εξαιτιας του....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θᾶνο,
      ἡ Σαλογραῖα γιατί τά πῆρε στό κρανίο καί θέλει νά μαλλιοτραβηχτοῦμε; Μπάς καί κατάλαβας; :-)

      Διαγραφή
    2. Αβυσσος η ψυχη της γυναικας φιλε....
      Αν μπορουσαμε να τις καταλαβουμε θα ειμασταν ....βασιλιαδες.
      Μαλλον την πειραξε που ειπες την γνωμη σου;;;;;;!!!!!!!
      Ξερω γω;

      Παντως ομολογω οτι δεν αντεδρασε ως η γνωστη Σαλογραια που μπορει και συνδιαλεγεται με τα πιο ατιθασα ατομα....
      Περίεργο...

      Διαγραφή
  10. Οι γεγηρακότες τιμούν την εποχή τους και δεν ενδίδουν ποτέ!
    Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
    Το οφείλουν, τουλάχιστον, ως φόρο τιμής, στις κοπελίτσες που ενέπνευσαν την σαγήνη των στιγμών με ένα ίσως δάκρυ... και έλαβαν την ανταπόδοση, την συναρπαγή... "αθάνατες"!
    Δεν κρατούν πολύ οι λυρισμοί... είναι η φύση τους τέτοια, αλίμονο σε αυτούς που δεν αγάπησαν.
    Μεταξύ όλων των ψευδαισθήσεων που μας περιζώνουν αυτή, η ρομαντικά ερωτική, είναι η πιό αισθητικά προσγειωμένη.
    Για σκεφθήτε τις πολιτικές, οικονομικές, μεταφυσικές και τόσες άλλες που μας εκτοξεύουν χωρίς αλεξίπτωτο.
    Τουλάχιστον απ' αυτή ελάβαμε ασπασμόν (τουλάχιστον), αναμνήσεις και μια εν καιρώ πραγματική καλημέρα... σαφώς τιμιωτέρα επομένως στο δούναι και λαβείν.
    Άλλωστε τα πάντα είναι ερωτική σχέση και χημεία... υπερφυσική στο τέλος... ακόμη και η καλώς εννοούμενη μεταξύ φίλων.

    youtube.com/watch?v=ccqyUqhXRvo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέν τόν γνώριζα τόν τραγουδιστή. Ἄκουσα τό "como violetas",καί μ΄ἄρεσε. Τά τραγούδια του πάντως εἶναι μιά καλή μουσική συνοδεία γιά τήν ἀνάρτηση μας.
      Χωρίς δέ τόν λυρισμό, τά πάντα στήν ζωή θά ἦταν μιά μαθηματική ἐξίσωση.
      Καλό βράδυ :-)

      Διαγραφή
  11. "Εἶπα προηγουμένως ὅτι ξέρω γιά σᾶς τήν ἴδια, καί γιά τίς συναντήσεις σας μέ τόν ἄνδρα μου. Μοῦ μίλησε γιά τήν συνάντηση σας, καί δέν σᾶς κρύβω, τόν ἐνθάρρυνα γιά νά σᾶς συναντᾶ" είπε η Χέλγκα στην Άλια!
    "Όμορφος κόσμος, "ηθικός", αγγελικά πλασμένος"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ..."πραγματικός κόσμος" μερικές φορές, θά συμπλήρωνα. Ναί, εἶναι κάπως ἀκατανόητη ἡ ένθάρρυνση αὐτή, ἀλλά νομίζω πῶς δέν ἦταν ἐνθάρρυνση σέ... ἀκολασία. Νομίζω ὅτι ἡ Χέλγκα φέρθηκε πραγματιστικά (ἡ καταγωγή της ἴσως;) ἐξ΄ὅλου, ἦταν γνώστρια τῶν γεγονότων ἀπό τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '60.
      Ἀπό τήν ἄλλη, ἡ Ἄλια δέν ἄφησε κανένα ὑπονοούμενο γιά ὁτιδήποτε μεμπτό.
      Καλό βράδυ :-)

      Διαγραφή
  12. Μίλησε για τις προθέσεις μου ο ευγενέστατος ανώνυμός (τις) των 1:40μ.μ. και με εξέφρασε με τη φράση του:

    "Οι γεγηρακότες τιμούν την εποχή τους και δεν ενδίδουν ποτέ!
    Τα στερνά τιμούν τα πρώτα".
    ;-)
    Αυτο δα έλειπε οι γριές να συγκαταβούμε σε ΥΠΟΠΤΑ λαβ στόρυ!

    ;-( Είστε με τα καλά σας, βρε παλιοπειραχτήρια, Θάνο και Κούμουλε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρέ, καλῶς την! Ἐγώ δέν πρότεινα κάτι τέτοιο. Οὔτε ὁ Θάνος. Ἀλλά τό τί φέρνει ἡ ζωή καί οἱ έλαστικές ἀναστολές, λίγο-πολύ εἶναι γνωστό. Γιά ὅλες τίς ἡλικίες.
      Καλό βράδυ. :)

      Διαγραφή
    2. Με ποιά κριτήρια άραγε κάποιος είναι πρεσβύτερος και σε τι;
      Η πανέμορφη "μπέμπα", εκεί στα 75 παρακαλώ, ωριμάζει σαν το δυνατό μπρούσκο... μόνο una deserta donna δεν είναι. Πόσοι προσφέρονται να την συνοδεύσουν;
      Ηβάσκοντες κραδανθήτε, δονηθήτε από την σταμίνα της και υποκλιθήτε!

      youtube.com/watch?v=Q1E5xIB6nbo

      io son l'umile ancella
      "Σαν μούσα με κομμένη την ανάσα λέω πως είμαι μια ταπεινή υπηρέτις ενός ιδιοφυούς δημιουργού, που μου παρέδωσε το άγγελμα που πρέπει να διαχυθή σε άλλες καρδιές, σαν ένα ποίημα ερμηνείας της ηχούς του ανθρώπινου δράματος...
      Ένα ευαίσθητο υποτελές όργανο, ήπιο, χαρμόσυνο αλλά και τρομακτικό, το όνομά μου πίστις!
      Σαν ξεψυχη ανάσα σημαίνω την ματαιότητα...".

      ...Ασπασμός των αγγέλων στα άστρα (Ουγκώ)... που έρχονται όλο και πιό κοντα, αφου πέφτει όπου να ναι και η αυλαία...

      Διαγραφή
  13. Άντε και μιά και πήγαμε να χαλάσουμε το σπίτι μας (χιούμορ υποτίθεται δεδομένο, έτσι)... να επανορθώσουμε καληνυκτικά με ένα τραγουδάκι!


    Επέστρεψα για να παρουσιάσω τον ρόλο στο σινεμά της ζωής μου
    Πιθανόν να με πιστέψεις μπορεί και όχι
    Επέστρεψα για να παίξω το κύριο μέρος του ρόλου
    Ήρθα για να τραγουδήσω το σημαντικό ρεφραίν
    Je t'aime
    Γύρισα για την ταινία... για τον ρόλο
    Μπορεί και να μη γνωρίζω γιατί ήλθα ή τι να κάνω
    Αντιλαμβάνομαι πως είναι κάτι όμορφα ανόητο
    Κάτι δεν στέκει καλά στο χαζό μυαλό μου
    Je t'aime
    Έξω φυσάει και βρέχονται τα μάτια μου
    Ενοχλεί το σκοτεινό θλιμένο μπλέ του ουρανού
    και τα παράφωνα λόγια
    Je t'aime
    Γύρισα για την ταινία... για τον ρόλο
    Μη με κοιτάς έτσι
    Σε δικαιολογώ για την καχυποψία σου
    Εάν το επιθυμείς θα κλάψω
    Je t'aime
    Γύρισα για την ταινία... για τον ρόλο
    Αλλά και την συγνώμη σου
    Πές μου αν θές να γονατίσω
    Αλλά γιά όνομαα! γύρισε στο σπίτι.....
    Je t'aime

    youtube.com/watch?v=8qoRKBl-iJs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εὐχαριστοῦμε!!! Μήπως καί τό, "Oh, mon amour" τοῦ Christophe;
      Ἀναμἐνουμε...

      Διαγραφή
    2. Μάλλον για την Άλια αρμόζουν καλλίτερα αυτά και με αυτή τη μορφή που είναι κοινός παρονομαστής εκπομπής για κάποιες... πολύ λίγες.

      Το mon amour σε άλλη ανάρτηση που θα κάνεις με ανάλογο θέμα... τό κατέχεις το ζήτημα φίλε μου!



      "Υπήρχε τόση ευτυχία εκείνο το ξημέρωμα, σε εκείνη την ακτή που έμοιαζε όπως αυτή τώρα... Εκεί που περπατούσαμε μαζί, ένα φθινόπωρο γλυκό όπως αυτά στον αμερικάνικο βορά, αυτά που ονομάζονται ινδιάνικα καλοκαίρια, το δικό μας καλοκαίρι!...
      Το μακρύ σου φόρεμα ήταν σαν διάσημη ακουαρέλα και εγώ, θυμάμαι πολύ καλά τι σου είπα, τότε, πριν ένα χρόνο, ένα αιώνα, μια αιωνιότητα...
      "Θα πάμε όπου επιθυμείς εσύ και θα αγαπιόμαστε ακόμη και όταν η αγάπη θα έχει σβήσει, η ζωή μας θα είναι όπως αυτό το πρωί, στο χρώμα του ινδιάνικου καλοκαιριού...".
      Σήμερα είναι παρελθόν αυτό το πρωινό, όμως είναι σαν να ήμουν εκεί, με σκέψεις τώρα για το που βρίσκεσαι, τι κάνεις, εάν υπάρχω για εσένα...
      Άραγε αυτο το μακρινό κύμα που κυττάζω θα φθάσει ποτέ στην ακτή, ή θα χάνεται πηγαίνοντας πίσω και πιό πίσω, χαμένο μεσα στα άλλα...
      Εγώ τώρα γερμένος στην άμμο αυτά σκέπτομαι... παλίρροιες, ήλιο, ευτυχία μεσα στην θάλασσα, πριν μια αιωνιότητα, πριν έναν αιώνα, πριν έναν χρόνο...
      "Θα πάμε όπου επιθυμείς εσύ και θα αγαπιόμαστε ακόμη και όταν η αγάπη θα έχει τελειώσει, η ζωή μας θα είναι όπως αυτό το πρωί στο χρώμα του ινδιάνικου καλοκαιριού...".

      youtube.com/watch?v=WZU_knIw8s4


      wild is the wind

      youtube.com/watch?v=UtecyCPPALs

      Διαγραφή
    3. Μάλλον για την Άλια αρμόζουν καλλίτερα αυτά και με αυτή τη μορφή που είναι κοινός παρονομαστής για κάποιες...
      Το mon amour σε άλλη ανάρτηση που θα κάνεις με ανάλογο θέμα... τό κατέχεις το ζήτημα φίλε μου!


      "Υπήρχε τόση ευτυχία εκείνο το ξημέρωμα, σε εκείνη την ακτή που έμοιαζε όπως αυτή τώρα... Εκεί που περπατούσαμε μαζί, ένα φθινόπωρο γλυκό όπως αυτά στον αμερικάνικο βορά, αυτά που ονομάζονται ινδιάνικα καλοκαίρια, το δικό μας καλοκαίρι!...
      Το μακρύ σου φόρεμα ήταν σαν διάσημη ακουαρέλα και εγώ, θυμάμαι πολύ καλά τι σου είπα, τότε, πριν ένα χρόνο, ένα αιώνα, μια αιωνιότητα...
      "Θα πάμε όπου επιθυμείς εσύ και θα αγαπιόμαστε ακόμη και όταν η αγάπη θα έχει σβήσει, η ζωή μας θα είναι όπως αυτό το πρωί, στο χρώμα του ινδιάνικου καλοκαιριού...".
      Σήμερα είναι παρελθόν αυτό το πρωινό, όμως είναι σαν να ήμουν εκεί, με σκέψεις τώρα για το που βρίσκεσαι, τι κάνεις, εάν υπάρχω για εσένα...
      Άραγε αυτο το μακρινό κύμα που κυττάζω θα φθάσει ποτέ στην ακτή, ή θα χάνεται πηγαίνοντας πίσω και πιό πίσω, χαμένο μεσα στα άλλα...
      Εγώ τώρα γερμένος στην άμμο αυτά σκέπτομαι... παλίρροιες, ήλιο, ευτυχία μεσα στην θάλασσα, πριν μια αιωνιότητα, πριν έναν αιώνα, πριν έναν χρόνο...
      "Θα πάμε όπου επιθυμείς εσύ και θα αγαπιόμαστε ακόμη και όταν η αγάπη θα έχει τελειώσει, η ζωή μας θα είναι όπως αυτό το πρωί στο χρώμα του ινδιάνικου καλοκαιριού...".

      youtube.com/watch?v=WZU_knIw8s4


      wild is the wind

      youtube.com/watch?v=UtecyCPPALs

      Διαγραφή
    4. "...θα αγαπιόμαστε ακόμη και όταν η αγάπη θα έχει τελειώσει..."
      Χμ, ἐξαιρετικό δεῖγμα γιά τήν ἔνταση συναισθημάτων πού μπορεῖ νά προκαλέσει ἕνας "λόγος ὑπερβατός"
      Ἐπίσης ἀπό τό δέυτερο τραγούδι τὀ "ἄσε τόν ἄνεμο νά φυσήξει μέσα ἀπό τήν καρδιά σου", εἶναι ἕνας στίχος...γοητευτικός.
      Θά περιμένουμε τήν προσφορά γιά τό, mon amour ὅταν τήν προκαλέσει κάποια σχετική ἀνάρτηση. :-)

      Διαγραφή
  14. cummulus τι καταλαβαίνεις; Θα γκαστρώσεις τους αναγνώστες σου στο "περίμενε"; Πότε θα αλλάξεις, ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ μου , ανάρτηση;
    Μπάφιασσσσα!
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ειχα πολυ καιρο να ερθω απο εδω.Δεν ξεχνώ ποτέ τους μπλοκόφιλους και ετσι περνάω σήμερα για ν αφησω πολλές ευχες για εναν ομορφο μηνα.Καλο καλοκαιρι να περάσεις * • ♫ ♫ ♫ • *** • ♫ ♫ ♫ • ***
    Καθισα και εγω και την διαβασα ολοκληρη την ιστορια και μου αρεσε ετσι οπως τα περιεγραψες.Κριμα ομως που δεν ηταν μαζι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλῶς τόν Στρατιώτη μας! :-) Καλό καλοκαίρι καί σέ σένα, καί χαίρομαι πού σ΄ἄρεσε ἡ άνάρτηση. :-)

      Διαγραφή
  16. ;-(

    Γάιδαρε, μας έχεις σπάσει τα νεύρα!
    ΤΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ,ΙΔΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
    ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ.
    ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ.
    ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ.
    ΑΜΑΝ! ΆΛΛΑΞΕ ΘΕΜΑ.
    ΕΛΕΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η ισχυρή πολύπλοκη έλξη που δένει ανθρώπους δεν είναι μαθηματικές εξισώσεις και προαπαιτούμενα θέσφατα, ο άνθρωπος δεν κελαδεί μπαίνοντάς στην πρίζα σαν υπολογιστής. Οι εμπειρίες, μας μαθαίνουν την γραφή για να διαβάσουμε το μυστικό κείμενο μιας καθοριστικής σχέσης που ταιριάζει στην περίπτωσή ΜΑΣ.
    Aκόμη και εάν από ισοτιμία εγωισμών υπάρξει διένεξη, αρκεί να μη σπάσει τελείως ο ιερός χρυσός δεσμός της φευγαλέας έστω μαγικής επικοινωνίας, όπως μια αστραπιαία ματιά ας πούμε, που πάντοτε πρέπει να επιβεβαιώνεται σαν τις παραπομπές σε ένα συμβολαιογραφικό κείμενο που δεν συμπληρώθηκε ακόμη για να κτυπηθή η τελική σφραγίδα. Και να μη ξεχνάμε πως δεν είναι ένας και μοναδικός ο "τέλειος" για εμάς άνθρωπος, αλλά κάποιος εκ κάποιων από ένα υποσύνολο ανθρώπων με τους οποίους ταιριάζουμε.
    Αλίμονο εάν ήταν μια και μόνη περίπτωση, δεν θα την βρίσκαμε ποτέ και θα συμβιβαζόμασταν για όλη μας την ζωή με το προστυχόν! Απλώς για τους πολύ απαιτητικά εκλεκτικούς το υποσύνολο είναι τόσο δραματικά περιορισμένο που τείνει στην μονάδα... αι-οι περφεξιονίστες έχουν σίγουρα πρόβλημα και πρέπει να μειώνουν λίγο τις ογκωμένες προδιαγραφές τους... εάν πρέπει να κάνουν χωριό, γιατί υπάρχει και ο μοναχικός εγωιστικός δρόμος με τις ευρύτερες όμως συνέπειες.
    Ένα ορμονικό λάθος στους νεώτερους πάντως πρέπει νωρίς να διορθώνεται, γιατί η κοινή ζωή είναι μεγάλη ανηφόρα.

    Αρκετά ελεύθερο
    "Είπα το ναι αλλά ηρέμησε, όποιος ψάχνει βρίσκει... ναι είπα το ναι!
    Την ημέρα του γάμου μας πόσο ήμασταν ευτυχείς...
    αλλά η σοφία είναι κάτι πιό πολύ από την εικόνα των ματιών!
    Σκέπτομαι την πρώτη νύκτα στο μικρό δωμάτιο, όμως άκουσε με ήρεμα δεν σε αγαπώ πλέον.
    Μη με πολεμάς, υπάρχει πιά ένα πλήρες κενό, πρόσεξε, το λέω σοβαρά, πρέπει να σταματήσουμε...".


    youtube.com/watch?v=dxh767d8IkU

    Καλό καλοκαίρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. dj απίστευτο σχόλιο.
    ΣΤραμπουληχτικό του εγκεφάλου με έναν υπέροχο τρόπο ωστόσο.
    ;-)
    Τι καλό καλοκαίρι χρυσό μου,
    με ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚοΚΟΙΝΩΝΙΚΗ γύρω μας ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;πας καλά;
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή