Και ρίχτηκε με τ' άτι του μες στων εχθρών τα πλήθια,
το πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρα,
και το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθια,
εξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα.
Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ' αγνό το μέτωπό του,
θαρρείς ο φωτοστέφανος της Δόξας τ' αγκαλιάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.
Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα,
ένας Τιτάν π' ακόμα χτες εστόλιζ' ένα θρόνο,
κι εσφάλισε - οϊμένανε! - για πάντ' αυτό το στόμα,
που κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν' ελπίδες μόνο,
Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.
Ένα πρωί απ' τα νερά του Βόσπορου κει πέρα
θε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,
ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα!
το πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρα,
και το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθια,
εξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα.
Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ' αγνό το μέτωπό του,
θαρρείς ο φωτοστέφανος της Δόξας τ' αγκαλιάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.
Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα,
ένας Τιτάν π' ακόμα χτες εστόλιζ' ένα θρόνο,
κι εσφάλισε - οϊμένανε! - για πάντ' αυτό το στόμα,
που κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν' ελπίδες μόνο,
Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.
Ένα πρωί απ' τα νερά του Βόσπορου κει πέρα
θε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,
ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα!
Κώστας Καρυωτάκης
Θά 'ρθεις σαν αστραπή
θά'χει η χώρα γιορτή
θάλασσα γη και ουρανός
στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά
να σ' αγγίξω ξανά
φως εσύ και καρδιά μου εγώ
πόσο σ' αγαπώ.
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην,
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θάναι.
Στην πύλη του Ρωμανού
έφυγες για αλλού
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ
στον σωστό καιρό.
Μες την Άγια Σοφιά
θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική
οι Έλληνες μαζί
θά'χει η χώρα γιορτή
θάλασσα γη και ουρανός
στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά
να σ' αγγίξω ξανά
φως εσύ και καρδιά μου εγώ
πόσο σ' αγαπώ.
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην,
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θάναι.
Στην πύλη του Ρωμανού
έφυγες για αλλού
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ
στον σωστό καιρό.
Μες την Άγια Σοφιά
θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική
οι Έλληνες μαζί
Ἄν θά ξεχάσω, ἄν θά πάψω νά ἐλπίζω, ἄν θά πάψω ν΄ἀναστενάζω γιά τήν Πόλη, θά πάψω νά νοιώθω καί νά ὑπάρχω σάν Ἕλληνας. Ὄσο ἐλπίζουμε καί δέν ξεχνᾶμε, ἡ Πόλις ΔΕΝ ΕΑΛΩ. Τίποτε δέν χάνεται, τίποτε δέν σβήνει, ἀρκεῖ νά τό θυμόμαστε.
Τό ποίημα εἶναι πρόταση του cummulο-ἀδελφοῦ.
Τό ὄμορφο βίντεο εἶναι ἀπό τό κανάλι Κosarchontis τοῦ Youtube.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ . ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ .
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ ἐλπίδα σου, εἶναι ἡ εὐχή μου Ἰλαρχε!
ΔιαγραφήΦίλε μου Cummulus μακάρι να μας αξιώσει ο Κύριος να συμβεί το ποθούμενο στις ημερες της ζωής μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά αν σκεφτούμε πόσες γενιές Ελλήνων πέρασαν και δεν το είδαν... δεν νομιζω να εχουμε πολλές ελπίδες..
Χαίρομαι που αρχισες πάλι να γραφεις...
Μας έλειψες.
Καλημέρα φίλε κι΄ ἀδελφέ.
ΔιαγραφήἍς ἔλθει τό ποθούμενο, κι΄ἄς οῦμε ἐμεῖς ἀλλοῦ. Μόνο νά ἔλθει. :-)
Πού έβοσκες ρε χαμένε γάιδαρε;
ΑπάντησηΔιαγραφή;-(
Δε ντρέπεσαι να χάνεσαι και να μη λες πού είσαι;
Ανησυχήσαμε.
......και δε λέω, καλός ο Καρυωτάκης αλλά τα δικά σου στιχάκια τα βρίσκω ποοολύ καλύτερααα!
;-)
- Ποῦ ἔβοσκα; Ἡ ἀπάντηση εἶναι στήν νέα ἀνάρτηση. :-)
Διαγραφή