Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Κάποτε θάρθουν...


...........................................
Καί ὅταν θα 'ρθουν οἱ καιροί
πού θά 'χει σβήσει τό κερί
στήν καταιγίδα,
ὑπερασπίσου τό παιδί

γιατί ἄν γλιτώσει τό παιδί
ὑπάρχει ἐλπίδα

Αὐτό τό τραγούδι, γεμᾶτο ἀπό νοήματα,
 τό θυμήθηκα διαβάζοντας ἕνα σχόλιο τῆς φίλης μας Μαρίας.
Τῆς τό ἀφιερώνω.

5 σχόλια:

  1. Μια άλλη εποχη φιλε μου....
    Θεωρω οτι ο τραγουδιστης (ποιος ειναι ο Σιδηρόπουλος;)ειναι σε καποιο σημειο του κεντρου της Αθηνας....
    Αν το ελεγε σημερα θα ηταν γυρω του μονο αλλοδαποι λαθρομεταναστες και δεν θα καταλαβαιναν τιποτα....
    Μάλλον θα του εκλεβαν και την κιθαρα και την φυσαρμονικα....
    Εκτός αν θεωρουσαν οτι λεει τιποτα ρατσιστικα οποτε μπορει και να τον καθαριζαν....

    Φυσικά μπορει να τον εβλεπαν και τιποτα χρυσαυγιτες και να τον παίρναγαν για κανενα αναρχοαριστερο κουλτουριαρη... και παλι να τις ετρωγε....

    Με λιγα λογια οχι δεν θα τον χειροκροταγανε σημερα αλλα θα κινδυνευε κιολας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Θάνο,
      θά κινδύνευε σίγουρα, ἐκτός καί ἄν δέν πήγαινε σέ τέτοιο σημεῖο. Θά γλύτωνε καί τήν ...φυσαρμόνικα, πού λές καί συ! Ὁ Παῦλος Σιδηρτόπουλος ἦταν ἕνα ταλέντο τῆς ἐποχῆς του πού χάθηκε ἀπ΄τά ναρκωτικά. Τό τραγούδι αὐτό εἶναι σέ στίχους Λ. Παπαδόπουλου κάι μουσική Θεοδωράκη.

      Διαγραφή
  2. Νά σ'εὐχαριστήσω ἀπό καρδιᾶς-κατ'ἀρχήν- Cummulus... :oops:

    Εἶναι αὐτό πού ἔλεγες καί προχθές,σοῦ ἔρχονται κάποια πράγματα στό μυαλό καί ἐκπλήσσεσαι,διότι εἶναι τόσο προφητικά καί σύγχρονα πού τρελλαίνεσαι....
    Τό συγκεκριμένο τραγοῦδι,ἐκτός τῶν ἐμπνευσμένων στίχων ἔχει καί μία πολύ "παράξενη" μελωδία.
    Ἀποτυπώνει τήν σημερινή πραγματικότητα,βγάζει μία ἔντονη θλῖψη,μαυρίλα καί ἀπογοήτευση,ὅτι ἀκριβῶς ζοῦμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...καί δυστυχῶς -θά συμπληρώσω- δέν διαφαίνεται κάτι πρός τό νά μᾶς βγάλει ἀπό τήν θλίψη.

      Διαγραφή
    2. Ἴσως ἔτσι πρέπει,γιά λίγο άκόμη!

      Από αὐτήν τήν Χώρα πέρασαν,ἔντιμοι Πατριῶτες καί ἀπατεῶνες προδότες.
      Τούς πρώτους τούς ἀπαξιώσαμε,τούς δεύτερους τούς ἀποθεώσαμε...

      Ἁμαρτίες πληρώνουμε,ὄχι ὥς τιμωρία ἀλλά ὥς ἐκπαίδευση.

      Διαγραφή