Ἡ θλίψη
Δέν μπορεῖς,
ὅσο κι' ἄν θέλεις δέν μπορεῖς,
σ' ἕνα δάκρυ νά χωρέσεις,
λάθη καἰ λάθη μιᾶς ζωῆς
ὅσο κι' ἄν θέλεις δέν μπορεῖς,
σ' ἕνα δάκρυ νά χωρέσεις,
λάθη καἰ λάθη μιᾶς ζωῆς
Τό ἀντίφωνο
Κάνε τό δάκρυ σου μετάνοια,
καί χάριστο σάν δῶρο ἀκριβό.
Τότε - μόνο τότε- σ΄ἕνα δάκρυ θά χωρέσεις,
τά λάθη, τῆς λάθος σου ζωῆς.
καί χάριστο σάν δῶρο ἀκριβό.
Τότε - μόνο τότε- σ΄ἕνα δάκρυ θά χωρέσεις,
τά λάθη, τῆς λάθος σου ζωῆς.
Φωτογραφία: Ἀπό τήν google
Βαθια θρησκευτικο φίλε μου αλλά η μετανοια και η μεταμέλεια δεν σωζει τον άνθρωπο.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι απλά ένα βήμα προς την σωτηρία....
Χρειάζεται κι ενα ακομα καθοριστικό βήμα...
Η συγνωμη... (βλέπε εξομολόγηση).
Ισως θα έπρεπε να προσθέσεις ένα στιχάκι ακόμα με τιτλο...Η λύτρωση.
Πάντως σαν ποίημα είναι εκπληκτικό.
Ισως ειναι το καλύτερο από όσα έγραψες τελευταία.....
Τί εἶναι τό μυστήριο τῆς μετάνοιας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕἶναι τό μυστήριο πούἱδρύθηκε ἀπό τόν Κύριο γιά νά καλύψει μιά βαθιάἀνάγκη τοῦ πληρώματος τῆς ᾿Εκκλησίας.
᾿Επειδή ὁ ἄνθρωπος μετά τό βάπτισμά του -στό ὁποῖο ἔλαβε ἄφεση ἁμαρτιῶν καί ἀναγεννήθηκε πνευματικά- δέν παύει νά κάνει ἁμαρτίες ὑποκύπτοντας στήν ἁμαρτητική ὁρμή τῆς φύσεως, ὁ πανάγαθος Κύριος ἵδρυσε εἰδικό μυστήριο γιά ν’ ἀντιμετωπίζονται οἱ δύσκολες ὧρες τῆς ζωῆς τῶν πιστῶν, νά λαμβάνουν ἄφεση τῶν ἁμαρτημάτων τους καί ν’ ἀπαλλάσονται ἀπό τό βάρος τῆς ἐνοχῆς πού προέρχεται ἀπό τά παραπτώματά τους.
Θά λέγαμε, λοιπόν, ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι τό ἱερό ἐκεῖνο μυστήριο κατά τό ὁποῖο αὐτός πού μετανιώνει εἰλικρινά γιά τ’ ἁμαρτήματά του καί τά ἐξομολογεῖται στόν πνευματικό τῆς ᾿Εκκλησίας λειτουργό λαμβάνει ἄφεση ἁμαρτιῶν, ἀνακτώντας τή δικαίωση πού τυχόν ἔχασε διά τῆς ἁμαρτίας, γινόμενος καί πάλι φίλος καί τέκνο ἀγαπητό τοῦ Θεοῦ.
῾Η μετάνοια ὀρθῶς χαρακτηρίζεται ὡς βάπτισμα δεύτερο, γιατί σ’ αὐτή ἐπαναλαμβάνονται στίς ψυχές τά σωτήρια ἀγαθά τοῦ πρώτου βαπτίσματος, ἡ ἄφεση δηλαδή τῶν ἁμαρτιῶν καί ἡ ἐξάλειψη τῆς ἐνοχῆς καθώς καί τῶν ἀπορρεουσῶν ἀπό τήν ἁμαρτία ποινῶν.
Οἱ ὀνομασίες τοῦ μυστηρίου, ἀνάλογα μέ τήν ἄποψη ἀπό τήν ὁποία ἐξετάζεται καί τά ἀποτελέσματα πούἔχει, εἶναι· μετάνοια, ἐξομολόγηση, ἐξαγόρευση...
http://www.gonia.gr/gonia.php?article=183
μοῦ άρεσεν το ποίημαν σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήκοῦμ...
η φώτο όοοομως...το αδικεί...
ποιό πολύ θα μοῦ άρεσε ένα άλλο βλέμμα........
ΕΥΛΟΟΟΟΓΗΣΟΝ
Θάνο,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο "χάριστο" αυτό σημαίνει. Την προσοφρά των λαθών στο πετραχήλι.
Για να συμπληρώσω όμως, αδύνατον. Δέν βγαίνει τίποτε άλλο.
Θάνο.
ΑπάντησηΔιαγραφή...και χαίρομαι που σ΄άρεσε.
10:51 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕὐχαριστοῦμε γιἀ το (εποικοδομητικό) σχόλιο.
@ 10:51
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πού σ΄ ἄρεσε τό ποίημα.
Λυπᾶμαι γιά τήν φωτογραφία.
Παρακαλῶ...
ΑπάντησηΔιαγραφήβλέποντας πάλι προσεκτικά
τη φῶτο...
παρατηρῶ...ότι το πρόσωπο
δεν πονάει
και το δάκρυ δεν μοιάζει
-δεν είναι-αληθινό...
δεν συμφωνείς?
κοιταξε το προσεκτικᾶ...
Καλημέρα+καλή εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(δεν απαντησες τελικά...)
" Μια στιγμή μονάχα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορεί όμως να σου πάρει
λάθη και πάθη μιας ζωής ...
μια στιγμή μετανοίας
κάτω απ΄ τ΄ Άγιο Πετραχείλι
του λειτουργού Του ! "
( Διαβάτης , απ΄ το προσωπικό μου ημερολόγιο , Δεκ . 2009 )
@ 11:05
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείς αν είναι αληθινό το δάκρυ;
Δεν ξέρω, ίσως νάναι αληθινό ίσως όχι. "Ετσι όμως δεν γίνεται και στην ζωή; Υπάρχουν αληθινά δάκρυα υπάρχουν και ψεύτικα, που δυστυχώς μερικές φορές φαίνονται αληθινά!
Διαβάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά. Μιά στιγμή φτάνει. Τόσο για την απώλεια όσο και για την σωτηρία.
Διαβάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά. Μιά στιγμή φτάνει. Τόσο για την απώλεια όσο και για την σωτηρία.
Η ΦΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΛΙΓΟ ΧΤΕΝΙΣΜΑ ΑΚΟΜΑ...
Εις τον Κύριο Ιησού Χριστό
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποτα Χριστέ, ο Θεός, ο τοις πάθεσί Σου τα πάθη μου θεραπεύσας,
και τοις τραύμασί Σου τα τραύματά μου ιατρεύσας,
χάρισαί μοι τω πολλά Σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως·
συγκέρασόν μου το σώμα,
από οσμής του ζωοποιού σώματός Σου, και γλύκανόν μου την ψυχήν,
τω Σώ τιμίω αίματι, από της πικρίας, ην με ο αντίδικος επότισεν.
Υψωσόν μου τον νουν προς Σε, κάτω ελκυσθέντα, και ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας· ότι ούκ έχω μετάνοιαν,
ούκ έχω κατάνυξιν, ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν,
τα επανάγοντά με τέκνα προς ιδίαν κληρονομίαν.
Εσκότισμαι τον νουν εν τοις βιωτικοίς πάθεσι, και ούκ ισχύω ατενίσαι προς Σε εν οδύνη,
ού δύναμαι θερμανθήναι τοις δάκρυσι της προς Σε αγάπης.
Αλλά, Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον, και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησιν Σου· χάρισαί μοι την χάριν Σου,
και ανακαίνισον εν εμοί τας μορφάς της Σης εικόνος.
Κατέλιπόν Σε, μη με εγκαταλίπης·
έξελθε εις αναζήτησίν μου,
επανάγαγέ με προς την νομήν Σου,
συναρίθμησόν με τοις προβάτοις της εκλεκτής Σου ποίμνης,
και διάθρεψόν με συν αυτοίς εκ της χλόης των θείων Σου Μυστηρίων·
πρεσβείαις της Πανάγνου Μητρός Σου,
και πάντων των Αγίων Σου·...
+Αμήν.
@ 8:30
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την παρατήρηση. Καλοδεχούμενη.
12.26 ΤΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΟ ΑΦΑΙΡΕΣΕΣ?
Η ΑΛΗΘΕΙΑ?
ΚΑΛΗΜΕΡΑ....ΣΑΣ!
http://www.youtube.com/watch?v=eMQbCKO45As&feature=related
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΡΑΚΑΛῶ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή+
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!
κοῦμ που χάθηκες???
ξεκόλλα από την θλίψη+
βάλε μία νέα χαρούμενη
Αναστάσιμη αισιόδοξη Θεολογική
ΑΝΑ-ρτηση!
ΈΛΑ!
Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν Ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας.
Ή ζωή του ήταν μια συνεχής υπηρεσία αφοσίωσης στο Χριστό και αγάπης προς τον πλησίον.
Όταν το 198 ο Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανός έφερε μπροστά του το Χαράλαμπο και τον απείλησε ότι θα τον βασάνιζε πολύ σκληρά, για να αρνηθεί το Χριστό. ο γέροντας Ιερέας χαμογέλασε και απάντησε: "Εμείς οϊ χριστιανοί, είμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους, όπως οι γενναίοι στρατιώτες δεν επιθυμούν τον ήσυχο θάνατο στο κρεβάτι, αλλά τον δοξασμένο της μάχης. Σε μένα υπάρχουν τα γηρατειά, αλλά να μάθετε καλά ότι στους δικούς μας αγώνες το πάν είναι ή ψυχή, ή αποφασιστικότητα, ή αυταπάρνηση. Αυτά δεν πέφτουν με την ηλικία, αλλά μένουν πάντοτε ανθηρά και νέα. Αμφιβάλλεις, έπαρχε; Δοκίμασε. Και θα δεις ότι με τη χάρη του Κυρίου μου Ιησού Χριστού θα κουρασθούν όλοι οι ακμαίοι δήμιοι σου , χωρίς ο ιερέας Χαράλαμπος να ζητήσει την επιείκεια σου". Εκνευρισμένος από τα λόγια αυτά ο έπαρχος, διατάζει και τον γδέρνουν ζωντανό. Αυτός, όμως, αντί να σπαράζει από τον πόνο, δοξολογούσε το Θεό για την αντοχή πού του έδινε. Τότε πολλοί δήμιοι, πού έβλεπαν αυτό το θαύμα, πίστεψαν στο Χριστό. Φοβισμένος ο έπαρχος τον άφησε ελεύθερο. Αργότερα ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να τα βγάλει πέρα μαζί του, τον αποκεφάλισε σε ηλικία 113 ετών.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'.
Ταχύ προκατάλαβε.
Ως στύλος ακλόνητος,
της Εκκλησίας Χριστού,
και λύχνος άείφωτος,
της οικουμένης σοφέ,
έδείχθης Χαράλαμπε·
έλαμψας εν τω κόσμω,
δια του μαρτυρίου,
έλυσας και ειδώλων την σκοτόμαιναν μάκαρ·
διό εν παρρησία Χριστώ·
πρέσβευε σωθήναι ημάς.
AMHN+
XRONIA POLLA
KALHMERA CUM... :-)
Ευχαριστώ, Χρόνια Πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή