Προσκύνημα πιστῶν στό Ἄξιον Ἐστίν (φωτό)

Σήμερα πῆγα στόν Ἄγιο Δημήτριο -τόν μεγάλο - γιά νά προσκυνήσω τήν εἰκόνα τοῦ Ἄξιον Ἐστίν, πιστεύοντας ὅτι δέν θά εἶχε κόσμο λόγω τῆς ὥρας, μιάς ἀκόμη δέν ἦταν ἀκόμη οὔτε 11:00.
Κι΄ὅμως, οἱ προσκυνητές ἦταν πολλοί. Πάρα πολλοί.

Ἔκατσα καί σκέφθηκα, τελικά ὅλες οἱ προσπάθειες τῶν μηδενιστῶν ν΄ ἀποκόψουν τόν λαό ἀπό τήν Ἐκκλησία του, πᾶνε στράφι. Τζάμπα προσπαθοῦν οἱ καημένοι. Καί γιά τήν εἰκόνα αὐτή, τί δέν εἶπαν οἰ πέννες τοῦ μηδενισμοῦ. Μίλησαν γιά εἰδωλολατρία, γιά συναγμένα πρόβατα, γιά ἀγράμματες γριές, γιά ἱερά παγκάρια, γιά ὅτι βάλει ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου.

Τό πιό σαχλό ἀπ΄ ὅλα, εἶναι ὅταν μιλοῦν γιά εἰδωλολατρία, καί προσπαθοῦν νά βάλουν οἱ ...ἄθεοι, μυαλό τούς χριστιανούς, ὑποδεικνύοντας τους νά μήν προσκυνοῦν τίς ἱερές εἰκόνες.
Μά δέν καταλαβαίνουν τελικά ὅλοι αὐτοί οϊ πολύξεροι, ὅτι δέν προσκυνοῦν οϊ χριστιανοί τό ὑλικό τῆς εἰκόνας; Αύτό τό καταλαβαίνει η ὀλιγογράμματη γιαγιά, πού ξέρει ὅτι πηγαίνει νά προκυνήσει τήν Παναγιά, καί ὄχι τό ξύλο. Τό ξέρει πολύ καλά, ἀπλῶς δέν μπορεῖ νά τό έκφράσει θεολογικά. Καί λοιπόν, τί μ΄ αὐτό;

 Πολλοί ἀπό τό πλήρωμα μποροῦν καί έκφράζονται θεολογικά, ἔχουν γνώσεις καί ἐκφράζονται ἔτσι . Οί πιό πολλοί δέν ἔχουν. Κάποιοι ἀπ΄αὐτούς θάθελαν νά εἶχαν τέτοιες -θεολογικές-γνώσεις. Κάποιοι ἄλλοι άδιαφοροῦν. Τούς ἀρκεῖ, ὅτι κάποια πράγματα τά  "λέει ἡ Ἐκκλησία" ἤ ὅτι "τ΄ἄκουσαν  στό      κήρυγμα" ἤ στόν "κὐκλο" ἤ στό "μάθημα". Καθένας προσεγγίζει τά πράγματα, σύμφωνα μέ τήν  ίδιοσυγκρασία του καί τίς γνώσεις του. Προσεγγίζει ὅμως. Δέν κάθεται μακρυά ὅπως ὁ μηδενιστής πού κουνάει λυπημένα τό κεφάλι του μιλῶντας γιά "πρόβατα".

Προσεγγίζουν καί προσκυνοῦν λοιπόν οἱ πιστοί τά ἱερά σεβάσματα τῆς ορθοδοξίας, ὅπως μᾶς ἔρχονται ἀπό τούς αἰῶνες. Καί ἀκριβῶς αὐτό τό γεγονός, ὅτι μικροί μεγάλοι στέκονται ὥρες στήν οὐρά γιά ἕνα σταυροκόπημα καί ἕναν ἀσπασμό τῆς εἰκόνας, τούς τρελλαίνει τούς "προοδευτικούς", πού  δέν μποροῦν νἀ καταλάβουν πῶς γίνεται κάτι τέτοιο.  Καί δώστου ξανά τίς εἰρωνείες καί τίς βαθυστόχαστες ἀναλύσεις γιά τίς "καθυστερημένες μᾶζες" καί τά λοιπά.

Ἄναρωτέμαι καί 'γω γιά νά πῶ τήν ἀλήθεια. Πῶς γίνεται μέ τόση ἀντιχριστιανική προπαγάνδα, μέσα ἀπό κάθε μορφή μαζικῆς ἐπικοινωνίας, τό πλήρωμα νά κρατάει  κλειστά τ΄αὐτιά του;  Πῶς γίνεται μέσα ἀπό τόσα σκάνδαλα στήν Ἐκκλησία -ἄλλα ἀληθινά, ἄλλα ψεύτικα, ἄλλά μεγενθυμένα, τό πλήρωμα νά μήν λαμβάνει τίποτε ὑπ΄ὅψιν του, καί νά τρέχει στά προσκυνήματα;

 Ἔνας φίλος ἀπό τήν Θάσο, μοῦ εἶχε πεῖ πρίν μερικά χρόνια ἕνα σοφό λόγο πού δέν ξέχασα, ὅτι δηλαδή στήν Ἐκκλησία, ὅλοι εἴμαστε ἀμαρτωλοί, ὁ ἕνας περισσότερο ἀπ΄τόν ἄλλον.

Ἴσως ἐδῶ νά βρίσκεται τό κλειδί τῆς άπάντησης. Γνωρίζουμε τήν άμαρτωλότητα, τήν τρεπτότητα τήν μηδαμινότητα μας,  καί ὅτι ἡ σωτήρια, ἡ ἴαση τῆς ψυχῆς μας, βρίσκεται μέσα στήν Ἐκκλησία καί πουθένα ἀλλοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μας, εἶναι Ἐκκλησία Ἀγίων καί ἀμαρτωλῶν. Ἀμαρτωλῶν πού ἄν θέλουν, μποροῦν νά γίνουν ἅγιοι. Ἐκκλησία λοιπόν Ἀγίων καί έν δυνάμει Ἀγίων.

Ὅλα αὐτά, καί ἡ ἀγάπη τῶν πιστῶν γιά τά σεβάσματα μας, γεμίζουν τόν ἅη-Δημήτρη, γιά τήν προσκύνηση τῆς εἰκόνας τοῦ  Ἄξιον Ἐστίν.  Καί νά ξέρουμε οϊ νεώτεροι που βαριόμαστε νά περιμένουμε καί λέμε πώς θά πᾶμε τά μεσάνυχτα, ὅτι τόν δρόμο τῆς ὑπομονῆς σ΄ αὐτά τά πράγματα τόν δείχνουν οϊ ὀλιγογράμματες γιαγιᾶδες, πού μποροῦν μέ τό μπαστούνι  νά περιμένουν ὥρες γιά νά προσκυνήσουν τήν Παναγιά.

Ἡ ὥρα εἶναι 10:55 ΄

Η λάρνακα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, καί ἀριστερά τό Ἄξιον Ἐστίν.

Πρωτότυπος τρόπος γιά νά μήν χάνονται τά παιδάκια

Κί οἱ πιστοί συνεχίζουν ν΄ ἔρχονται