Περί νεφῶν, πτηνῶν καί ἄλλων τινῶν πτερωτῶν...γαϊδάρων! (ποντικομουρίτσα μου...)
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
...γεννήθηκε ἡ εὐσπλαχνία.
Ἕνα ἄλλο βράδυ, τόν ἄκουσα νά κλαίει δίπλα. Χτύπησα τήν πόρτα καί μπῆκα.
Μοὔδειξε πάνω στό κομοδῖνο ἕνα μικρό σταυρό.
- Εἶδες, μοῦ εἶπε, γεννήθηκε ἡ εὐσπλαχνία.
Ἔσκυψα τό κεφάλι, κι' ἔκλαψα κι' ἐγώ.
Γιατί θα περνοῦσαν αἰῶνες κι' αἰῶνες, καί δέν θἄχαμε νά ποῦμε τίποτε ὡραιὀτερο ἀπ' αὐτό.
Τάσος Λειβαδίτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ομορφο και χριστουγεννιάτικο το βρίσκω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαί γεννήθηκε η ευσπλάχνία...εκεινο το βράδυ στην Βηθλεέμ...
Γεννήθηκε η ευσπλαχνία , για να χαρίσει σε όλους εμάς Το Θείο Μεγαλείο Της Αγάπης Του !
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να έχουμε εμείς όλα αυτά τα χρόνια μιαν ανοικτή αγκαλιά , ν΄ακουμπάμε και να πέρνουμε δυνάμεις για να συνεχίζουμε την πορεία μας.
Ολόθερμες και εγκάρδιες οι ευχές μου για ευλογημένα Χριστούγεννα, με Φως Χριστού κι΄ αγάπη να ζεσταίνει τις καρδιές.
Θάνο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε ὄντως ἡ εὐσπλαχνία. Δέν τό κατανοοῦμε ὅμως.
Διαβάτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήνἇσαι καλά, καί νά μᾱς χαρίζεις τήν ὀμορφιά τῆς π[ενας σου.