Ἡ μάντρα πού λέγεται "ΕΛΛΑΣ"

        

         Ἡ κατάσταση πού βρίσκεται ἠ Πατρίδα εἶναι ἴσως ἡ τελευταῖα πράξη μιᾶς τραγωδίας πού ἄρχισε στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ '80, μέ τό περίφημο σύνθημα "Ἀλλαγή" τοῦ κόμματος τοῦ Α. Παπανδρέου. Ἀπό τότε, τό κόμμα-ΠΑΣΟΚ ἔγινε, αὐτό τό ἴδιο τό Κράτος, τό ὁποῖο σύν τῶ χρόνω γιγάντωσε παρασιτικά, γιά νά βολέψει κάθε πρασινοφρουρό τῆς ἐποχῆς πού μέ τό περίφημο χαρτάκι τῆς Κλαδικῆς, γίνονταν συνέταιρος στό Δημόσιο Ταμεῖο.
- Μιά θέση σύντροφε-ἔλεγαν- νά δείξουμε στούς δεξιούς.....

        Ταυτόχρονα, ὅποιος δέν ἔπαιρνε τό πολυπόθητο χαρτάκι τῆς Κλαδίκῆς, ἡ κατοχή τοῦ ὁποίου ἦταν τεκμήριο πασοκικῆς νομιμοφροσύνης, ἔπαιρνε ὑπόσχεση διορισμού γιά τίς ἐπόμενες ἐκλογές, μέ ἀντίτιμο φυσικά τήν ψῆφο του Ἕτσι περνούσαν τά χρόνια, καί ἡ ἑλληνική κοινωνία ἔπαιρνε  σιγά-σιγά τήν εἰκόνα ἑνός ἄνευρου Μαλακίου, τό ὁποίο ζοῦσε γιά νά γευθεῖ λαίμαργα τό Δημόσιο Χρῆμα εἶτε ὡς ὑπάλληλος,  εἶτε ὡς διαπλεκόμενος ἐργολάβος, μικρός ἤ μεγάλος, εἶτε ὡς  ἐκδότης, μικρός ἤ μεγάλος. Ἕνα χρῆμα πού προέρχονταν ἀπό τραπεζικά δάνεια, ἤ ἀπό τόν ἰδρώτα τῶν έργαζομένων στήν εὐρώπη πού ἀγόραζαν ἑλληνικά όμόλογα. Ἔτσι διαπαιδαγωγήθηκε ἕνας ὁλόκληρος λαός γιά τριάντα περίπου χρόνια.

        Σήμερα, πού ἦλθε ἡ ὥρα νά  μαζέψουμε τόν λογαριασμό, βλέπουμε ὅτι τό Δημόσιο Χρῆμα γιά τούς πολλούς ἔχει στερέψει,  τό Μαλάκιο παύει νά τό γεύεται, καί ἀρχίζει νά παρουσιάζει στερητικά σύνδρομα. Σύνδρομα,  πού τό κατευθύνουν  στήν άγκαλιά ἑνός ἀλλόκοτου μηδενισμοῦ. Μηδενισμοῦ κοινωνικοῦ -παρά τά ὅσα ἀντίθετα ἐπαγγέλεται - καί κυρίως ἐθνικοῦ. Τό Μαλάκιο ὅμως δέν χαμπαριάζει ἀπό τέτοια. Θέλει νά ρουφήξει Δημόσιο Χρῆμα, καί πηγαίνει σέ ὅποια Φωνή τοῦ τό τάζει.

       -Τίς πταίει ὅμως;  Ἀναμφίβολα, ὅλοι αὐτοί πού ἀπό τίς ἀρχές τοῦ '80 εἶχαν τήν εὐθύνη, ὄχι μόνο τῆς διακυβέρνησης τῆς Πατρίδας, ἄλλά κυρίως τῆς Πολιτικῆς Διαπαιδαγώγης τῆς κοινωνίας
Ὅμως, ἀντίθετα ἀπό τά προσδοκόμενα, οἱ ἡγέτες (τρομάρα τους) ἐνδιαφέρονταν οὐσιαστικά μόνο γι΄ αὐτούς, κι΄ ἄς  ἔβαζαν μπροστά τό "συμφέρον τοῦ Λαοῦ". Εἶναι οϊ άποκλειστικοί, καί μόνοι ὑπεύθυνοι.

      -Μά- θά μοῦ πεῖτε-"Λαός"δέν ἦταν αὐτός πού ζητοῦσε διορισμούς, ρουσφέτια, ἠ "δουλειές"κάτω ἀπ΄τό τραπέζι;  Σαφῶς καί ἦταν "Λαός". Ὅμως, οἱ ἡγέτες, δέν ὑπάρχουν γιά νά κάνουν χατήρια, ὑπάρχουν γιά νά  διαφεντεύουν/ρυθμίζουν τά τῆς κοινωνίας, καί κυρίως νά τήν ὁδηγοῦν ψηλότερα ἀπό ἐκεῖ πού τἠν παρέλαβαν.

       Νά γιατί τό λεγόμενο "πολιτικό προσωπικό"  τοῦ ἀστικοῦ κόσμου, ἔχει ἀπεριόριστες καί βαθιές εὐθῦνες, καί εὐτυχῶς πού κάποιοι τό παραδέχονται. Εἶναι ὅμως ἀργά.

       Ἡ Πατρίδα χάνεται, καί μετατρέπεται σέ μάντρα ἀχρήστων ἑλλήνων, στήν ὁποία  θά χορεύουν ἐλεύθερα τά ποντίκια τοῦ έθνομηδενισμοῦ.