Ευχαριστούμε για το βραβείο.

Χθές, κυριακή βράδυ, με το τέλος της άδειας ανοίξαμε πλέον το πι-σί , για να ψάξουμε -αρχικά- στην Ευη που μαγειΕΥη κάποια συνταγή με μοσχαρίσιο συκώτι, και κατόπιν να βολτάρουμε διαδικτυακά. Λογικά όμως κινούμενοι, μετά από τόσες μέρες διακοπών, είδαμε πρώτα το ταχυδρομείο, και δοκιμάσαμε την έκπληξη του μη αναμενόμενου ευχάριστου γεγονότος, ειδικά εν όψει της μετα-αδείας εποχής του έτους
Ένα βραβείο από to Koukfamily, για την θεματολογία του μπλόγκ μας
Αρχικά αιφνιδιαστήκαμε, γιατί μπλόγκ που μιλάνε και γράφουνε για Ελλάδα, Μακεδονία και Ορθοδοξία, είναι πάρα πολλά, πολλά περισσότερα απ΄ ότι θα περίμενε κανείς σ΄αυτά τα χρόνια της αποστασίας (ορθόδοξης και εθνικής), και όλα τους είναι αξιόλογα.
Αλλα για την μαχητικότητα τους, άλλα για την απολογητική τους διάθεση, άλλα για την ταπεινότητα τους, άλλα για το προσεγμένο λόγιο ύφος τους, άλλα για τις καταθέσεις ψυχής που κάνουν, άλλα για τις αγωνίες που κόσμια εκφράζουν…..
Όταν λοιπόν σκεφθήκαμε όλα αυτά τα μπλόγκ , που εν πολλοίς είναι και στάσεις στους διαδικτυακούς μας περιπάτους, η έκπληξη έγινε αμηχανία, για το αν αξίζουμε της τιμής αυτής. Θεωρήσαμε λοιπόν ότι δεν αξίζουμε ούτε κατ΄ελάχιστο αυτής της τιμής, πλην όμως, θα την αποδεχθούμε ασκούντες την υπακοή, και όχι - επαναλαμβάνουμε- γιατί μας αξίζει.
Ευχαριστούμε αγαπητοί φίλοι του Koufamily, Θάνο, Ευη, Δημήτρη Τσου, Μάκη, Elen, και Αρχαίε....
Θάθελα όμως, να σας πω καλοί μας φίλοι δυό λόγια για την επιλογή μας, ως προς την Ορθοδοξία.
Η συμμετοχή μας στην εκκλησία είναι συνειδητή. Προέκυψε από μια μικρή πρόσκληση που ψιθυρίσθηκε στ΄αυτιά μας με την φράση, «έρχου και ίδε». Το ψιθυριστό αυτό κάλεσμα , εκφράσθηκε σε πολλά επίπεδα, σε μια διάρκεια χρόνου, και αποτελούνταν από περιέργεια, ερωτήσεις, σκέψεις, παρατηρήσεις, ακούσματα και ξανά σκέψεις……
Τότε, μετά από διεργασίες που ακολούθησαν όλα αυτά, συνειδητά πλέον, έγινε μια αλλαγή πορείας, ή καλύτερα, αποκτήθηκε/καθορίσθηκε πορεία, μέσα στην πελαγοδρομία των ανατολικών δοξασιών, των θεωριών κοινωνικής δικαιοσύνης, των «γοητευτικών» αιρέσεων, και διαφόρων –εσμών και -ισμών, με κατεύθυνση το λιμάνι της εκκλησίας Του.
Η απόφαση αυτή ελήφθη εν (οικογενειακώ) συνόδω, με την cummu-λίνα δηλαδή. Δεν εκβιασθήκαμε, δεν δωροδοκηθήκαμε, δεν τύχαμε υποσχέσεων.
Δοκιμάσαμε, γευθήκαμε , και μόνοι μας, με πλήρη ελευθερἰα, επιλέξαμε αυτήν την πορεία, αντιμετωπίζοντας αρχικά διάφορα σχόλια από τον περίγυρο μας, και τον πιο στενό ακόμη, με πιο ανώδυνο το, «-πάει… χαζέψανε αυτοί...»
Σ΄αυτήν την πορεία, μέρα με την μέρα, χρόνο με τον χρόνο, παρά την ανύπαρκτη πρόοδο μας, αποκτήσαμε τουλάχιστον αγάπη και σεβασμό για την ορθοδοξία, ἐτσι ὠστε να μπορούμε και μείς να κατανοούμε τον λόγο του χριστιανού άνδρα που είπε:
Ούκ άρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία,
ού ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας,
έν σοί έγεννήθημεν, έν σοί ζώμεν, έν σοί κοιμηθησόμεθα.
Εί και καλέσει καιρός,και μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα.
(Ιωσήφ Βρυένιος)
Και πάλι ευχαριστούμε για την αγάπη σας αγαπητοί μας Φίλοι την οποία και ανταποδίδουμε.
Σας ευχόμαστε καλό εκκλησιαστικό έτος, μιά και αυτό άρχίζει από αύριο!