Ἡ θάλασσα στά βάθη της πῆρ' ἕναν ναύτη.
Ἡ μάννα του, ἀνήξερη, πιαίνει κι΄ ἀνάφτει
στήν Παναγία μπροστά ἕνα ὑψηλό κερί
γιά νά ἐπιστρέψει γρήγορα καί νάν' καλοί καιροί
καί ὅλο πρός τόν ἄνεμο στήνει τ' αύτί.
στήν Παναγία μπροστά ἕνα ὑψηλό κερί
γιά νά ἐπιστρέψει γρήγορα καί νάν' καλοί καιροί
καί ὅλο πρός τόν ἄνεμο στήνει τ' αύτί.
Ἀλλά ἐνῶ προσεύχεται καί δέεται αύτή,
ἡ εἰκών ἀκούει, σοβαρή καί λυπημένη,
ξεύροντας πώς δέν θάλθει πιά ὁ υἱός πού περιμένει.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Εξαιρετικός ποιητής...περίεργος άνθρωπος.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τό λές, περίεργος ἄνθρωπος. Πάντως ὅλοι οἱ ξεχωριστοί ἄνθρωποι, ἔχουν κάτι τό περίεργο ἐπάνω τους.
ΔιαγραφήΤι περιεργος? ομοφυλοφυλος ηταν ο ανθρωπος! και οχι και τοσο χριστιανος, το ξερω δε χωνευεται αυτο, ενας τοσο σπουδαιος ποιητης αν οχι ο σπουδαιοτερος να μην συμφωνει με το ιουδαιοχριστιανικο μορφωμα μονιμως στο εργο του αλλα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι παραθετω πιο κατω ενα απ' τα καλυτερα του, για την εξωβελισταια απ' ολους τους χριστιανους "πατερες" Ηδονη.
Το Σύνταγμα της Hδονής
Mη ομιλείτε περί ενοχής, μη ομιλείτε περί ευθύνης. Όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας· όταν ριγούν και τρέμουν αι αισθήσεις, άφρων και ασεβής είναι όστις μένει μακράν, όστις δεν ορμά εις την καλήν εκστρατείαν, την βαίνουσαν επί την κατάκτησιν των απολαύσεων και των παθών….
Όλοι οι νόμοι της ηθικής – κακώς νοημένοι, κακώς εφαρμοζόμενοι – είναι μηδέν και δεν ημπορούν να σταθούν ουδέ στιγμήν, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
Mη αφήσης καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξη. Mη πιστεύης ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Tο χρέος σου είναι να ενδίδης, να ενδίδης πάντοτε εις τας Eπιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών. Tο χρέος σου είναι να καταταχθής πιστός στρατιώτης, με απλότητα καρδίας, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου και πλανάσαι με θεωρίας δικαιοσύνης, με τας περί αμοιβής προλήψεις της κακώς καμωμένης κοινωνίας. Mη λέγης, Tόσον αξίζει ο κόπος μου και τόσον οφείλω να απολαύσω. Όπως η ζωή είναι κληρονομία και δεν έκαμες τίποτε δια να την κερδίσης ως αμοιβήν, ούτω κληρονομία πρέπει να είναι και η Hδονή. Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου· αλλά κράτει τα παράθυρα ανοικτά, ολοάνοικτα, δια να ακούσης τους πρώτους ήχους της διαβάσεως των στρατιωτών, όταν φθάνη το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
Mη απατηθής από τους βλασφήμους όσοι σε λέγουν ότι η υπηρεσία είναι επικίνδυνος και επίπονος. H υπηρεσία της ηδονής είναι χαρά διαρκής. Σε εξαντλεί, αλλά σε εξαντλεί με θεσπεσίας μέθας. Kαι επί τέλους όταν πέσης εις τον δρόμον, και τότε είναι η τύχη σου ζηλευτή. Όταν περάση η κηδεία σου, αι Mορφαί τας οποίας έπλασαν αι επιθυμίαι σου θα ρίψουν λείρια και ρόδα λευκά επί του φερέτρου σου, θα σε σηκώσουν εις τους ώμους των έφηβοι Θεοί του Oλύμπου, και θα σε θάψουν εις το Kοιμητήριον του Iδεώδους όπου ασπρίζουν τα μαυσωλεία της ποιήσεως.
Χρησιμοποιῶντας τό ποίημα αὐτό προσπαθεῖς νά δείξεις ὅτι ὁ Καβάφης ὐπῆρξε ἀντι-χριστιανός; Μᾶλλον, μόνο ἐσύ καταλαβαίνεις κάτι τέτοιο, γιατί ἔτσι θάθελες νά εἶναι τά πράγματα. Ἀλλά δυστυχῶς γιά σένα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ἔτσι, καί καλό εἶναι νά διαβάσεις καί ἄλλα ποιήματα του.
ΔιαγραφήἌν ὅμως διάβασες τό ἔργο του, λυπᾶμαι, ἄλλά ΟΥΚ ΑΝ ΚΑΤΕΓΝΩΣ ὅπως ὁ "γελοιωδέστατος" κατά Καβάφη, Ἰουλιανός.
Ἐπιπρόσθετα, παραθέτω κάποιους στίχους του Κ. -ὄχι τόσο γιά σένα ἄλλά κυρίως γιά ἄλλους ἀναγνῶστες -ἀναφορικά μέ τίς σχέσει/ἀπόψεις τοῦ ποιητῆ γιά τήν ἐκκλησία:
ΙΕΡΕΥΣ ΤΟΥ ΣΕΡΑΠΕΙΟΥ
............................
Ιησού Χριστέ, τα παραγγέλματα
της ιεροτάτης εκκλησίας σου να τηρώ
εις κάθε πράξιν μου, εις κάθε λόγον,
εις κάθε σκέψι είν' η προσπάθεια μου
η καθημερινή. Κι όσους σε αρνούνται
τους αποστρέφομαι.-- Αλλά τώρα θρηνώ·
οδύρομαι, Χριστέ, για τον πατέρα μου
μ' όλο που ήτανε -- φρικτόν ειπείν --
στο επικατάρατον Σεράπιον ιερεύς.
ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΕΞ΄ΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΛΑΙΚΩΝ
.......................
Μακράν ημών, μακράν ημών να μένουν πάντα (σσ ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ)
(όσο την πλάνη τους δεν απαρνούνται). Προχωρεί
ο άγιος Σταυρός. Εις κάθε συνοικίαν
όπου εν θεοσεβεία ζουν οι Χριστιανοί
φέρει παρηγορίαν και χαρά:
βγαίνουν, οι ευλαβείς, στες πόρτες των σπιτιών τους
και πλήρεις αγαλλιάσεως τον προσκυνούν -
την δύναμιν, την σωτηρίαν της οικουμένης, τον Σταυρόν.-
Είναι μια ετήσια εορτή Χριστιανική.
Μα σήμερα τελείται, ιδού, πιο επιφανώς.
Λυτρώθηκε το κράτος επί τέλους.
Ο μιαρότατος, ο αποτρόπαιος
Ιουλιανός δεν βασιλεύει πια.
Υπέρ του ευσεβεστάτου Ιοβιανού ευχηθώμεν.
ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΗΑ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
..............................
Στην Δάφνη βρίσκονταν τάφοι πολλοί.-
Ένας απ' τους εκεί ενταφιασμένους
ήταν ο θαυμαστός, της εκκλησίας μας δόξα,
ο άγιος, ο καλλίνικος μάρτυς Βαβύλας.
ΤΑ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ
Πιστεύω το Μετέπειτα. Δεν με πλανούν ορέξεις
της ύλης ή του θετικού αγάπη. Δεν είν' έξις
άλλ' ένστικτον. Θα προστεθή η ουρανία λέξις
εις της ζωής την ατελή την άλλως άνουν φράσιν.
Ανάπαυσις και αμοιβή θέλουν δεχθή την δράσιν.
Ότε δια παντός κλεισθή το βλέμμα εις την Πλάσιν
θα ανοιχθή ο οφθαλμός ενώπιον του Πλάστου.
Κύμα αθάνατον ζωής θα ρεύση εξ εκάστου
Ευαγγελίου του Χριστού - ζωής αδιασπάστου.
ΕΝΩ ΤΩ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΩ
Όταν η μνήμη εις το κοιμητήριον
τα βήματά σου διευθύνει,
μ' ευλάβειαν το ιερόν μυστήριον
του σκοτεινού μας μέλλοντος προσκύνει.
Τον νουν σου ύψου προς τον Κύριον.
Προ σου
των απεράντων ύπνων η στενοτάτη κλίνη
κείται υπό το έλεος του Ιησού.
Η προσφιλής θρησκεία μας τα μνήματα
τον θάνατον ημών σεμνύνει.
Των εθνικών τα δώρα και τα θύματα
και τας πομπάς δεν αγαπά εκείνη.
Χωρίς ανόητ' αναθήματα
χρυσού,
των απεράντων ύπνων η στενοτάτη κλίνη
κείται υπό το έλεος του Ιησού.
ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Την εκκλησία αγαπώ - τα εξαπτέρυγά της,
τ' ασήμια των σκευών, τα κηροπήγιά της,
τα φώτα, τες εικόνες της, τον άμβωνά της.
Εκεί σαν μπω, μες σ' εκκλησία των Γραικών·
με των θυμιαμάτων της τες ευωδίες,
με τες λειτουργικές φωνές και συμφωνίες,
τες μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες
και κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό-
λαμπρότατοι μες στων αμφίων τον στολισμό-
ο νους μου πιαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας,
στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό.
=======================================
Μετά ἀπο τά παραπάνω,ἐπιμένεις ἀκόμα στίς ἀστοιχείωτες ἀπόψειςς σου, γιά τόν Καβάφη καί τό "Ἰουδαιχριστιανικό μόρφωμα";