Μελιγαλᾶς: Ἐπιχείρηση, "Ἀλλαγή τοῦ Παρελθόντος"

 "Ἄν τό παρελθόν καί ὁ ἐξωτερικός κόσμος ὑπάρχουν μόνο στόν νοῦ, κι΄ ἄν ὁ νοῦς μπορεῖ νά ἐλέγχεται καί νά καθοδηγεῖται τότε τί γίνεται;"

Αὐτή τήν τρομερή ἐρώτηση ὑποβάλλει στόν ἑαυτό του ὁ Οὐίνστων, ὁ ἥρωας τοῦ Τζ. Ὄργουελ στό "1984", πού ζεῖ σέ ἕνα κράτος, τό ὁποῖο μέ διαστροφη τῶν λέξεων ἀλλάζει τό παρελθόν πρός ὀφελος τοῦ Κόμματος.

Τό ἀπόσπασμα αὐτό θυμήθηκα, ὅταν διάβασα στήν iefimerida νά γίνεται ἀναφορά σέ ἄρθρο της γιά "γιορτές μίσους", ἄρθρο ἀναφερόμενο στήν έπέτειο τοῦ κομμουνιστικοῦ ἐγκλήματος τῶν δολοφονιῶν στόν Μελιγαλᾶ,  τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1944.

Ἡ Ἀριστερά, ἀπό τό 1974 καί έδῶ, ὀνομάζει κάθε έκδήλωση μνήμης γιά τά ὄχι ὀλίγα θύματα καί έγκλήματα της,  "γιορτές μίσους", στήν πρσπάθεια της νά συσκοτίσει τό ἱστορικό γεγονός, καί νά τό κάνει ἀποκρουστικό γιά τίς ἐπερχόμενες γενιές, γιατί,  ποιός στ΄ἀλήθεια  θάθελε ἄραγε θέλει νά γιορτάζει μίσος;

 Ἔτσι στήν οὐσία, ἐλέγχει τόν νοῦ καί καθοδηγεῖ  μαεστρικά τό ὑποκείμενο στήν κατάποση μιᾶς διεστραμμένης, φτιαχτῆς  ἱστορικῆς "ἀλήθειας", ὅπως αὐτή τήν  θέλει. Ἡ Ἀριστερά, εἶναι μαννούλα σέ κάτι τέτοια.

 Αὐτή ἡ προσπάθεια δεκαετιῶν ἀπό πλευρᾶς τῆς Ἀριστερᾶς, συνιστᾶ ἀκριβῶς αὐτό πού περιγράφει σάν φόβο τοῦ ἥρωα του,  ὁ Ὄργουελ. Ἡ Ἀριστερά, ἐν πολλοῖς τό ἔχει πετύχει, μέ τήν συμπαράσταση τῶν - ἄλλοτε φοβικῶν, καί ἄλλοτε συνοδοιποροῦντων- ἀστικῶν κυβερνήσεων καί πολιτικῶν αὐτῆς τῆς κατακτημένης ἀπό τήν ἀριστερή κουλτούρα χώρας. Ἡ ἱστορία τοῦ ἀντάρτικου, εἶναι ἡ ἰστορία πού θέλει ἡ Ἀριστερά.

Κάτω ἀπό αύτό τό πρίσμα, ἡ Ἀριστερά γιά τά ἐγκλήματα της, χρησιμοποιῶντας οὐδέτερη παρουσίαση τῶν γεγονότων, ἐνισχύει ὅ,τι ἐπιδιώκει μέ τόν ὁρισμό, "γιορτές μίσους". Προσέξτε τήν ἀνάλατη φράση στόν ἴδιο ἄρθρο,  "κατά την διάρκεια της τελετής μνήμης για την ομαδική σφαγή των κατοίκων, στον εμφύλιο πόλεμο"

Μέ αὐτήν τήν ἀνάλατη καί άνώδυνη φράση ,  μαθαίνουμε ἀόριστα, ὅτι αὐτή ἡ σφαγή 1.800 περίπου Ἑλλήνων, ἀνεξαρτήτου φύλου καί ἡλικίας, ἔγινε ἀπό τόν κ. Κανένα , καί ὄχι ἀπό τούς συμμορίτες τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ ὑπό τήν ἀρχηγία τοῦ Βελουχιώτη, τοῦ καπετάν-Μιζέρια, κατά τό ΚΚΕ

. Ἡ ἐπιχείρηση "Αλλαγή Τοῦ Παρελθόντος" εἶναι - ὅπως φαίνεται- ἀκόμη σέ ἐξέλιξη.

Ἡ περηφάνεια τῆς άναρχοαριστερᾶς γιά τήν σφαγή στόν  Μελιγαλᾶ

Διαβᾶστε λεπτομέρειες γιά τόν Μελιγαλά στό μπλόγκ, Ἡ καλύβα ψηλά στό βουνό
Διαβᾶστε γιά τίς φρικαλεότητες τοῦ ΚΚΕ στόν Φενεό, ἐδῶ, ἐδῶ,  καί ἐδῶ

 ΥΓ
...γιά τήν ἱστορία...
 
"Από την Πηγάδα η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών έβγαλε 500 ως 600 πτώματα (αδύνατον να αναγνωριστούν οι περισσότεροι, λόγω προχωρημένης αποσύνθεσης, η ίδια κατάσταση και στο Φενεό) τον Σεπτέμβριο του 1945 και σταμάτησε λόγω των συνθηκών και της απειλής κατά της δημόσιας υγείας, αν και υπήρχαν ακόμα πολλά πτώματα στο βάραθρο. Για τη σφαγή στο Μελιγαλά δικάστηκαν 31 άτομα από το στρατοδικείο της Καλαμάτας το καλοκαίρι του 1949. Εξ αυτών, όπως μας πληροφορεί ο Γιάννης Μπουγάς (επικαλούμενος δημοσιεύματα της εποχής των εφημερίδων της πόλης "Θάρρος" και "Σημαία"), 13 κομμουνιστές φονιάδες καταδικάστηκαν σε θάνατο, 11 σε ισόβια και επτά αθωώθηκαν.